„Nie mianowicie zaś, że opadło słowo Boga. Nie bowiem wszyscy z Izraela, ci Izraelem; nie ponieważ są nasieniem Abrahama, wszyscy dziećmi, ale: W Izaaku zostanie powołane (dla) ciebie nasienie. To jest, nie dzieci ciała tymi dziećmi Boga, ale dzieci obietnicy liczone są za nasienie; obietnicy bowiem słowo to: W porze tej przyjdę i będzie Sarze syn. Nie jedynie zaś, ale i Rebeka z jednego łoża mając, (z) Izaaka, ojca naszego. (Choć) nie bowiem (zostali zrodzeni) i nie (zdziałali) coś dobrego lub złego, aby (to) według wybrania postanowienie Boga oczekiwałoby, nie dzięki czynom, ale dzięki Powołującemu, zostało powiedziane jej, że: Większy będzie służył mniejszemu; tak jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, zaś Ezawa znienawidziłem. Co więc powiemy? Czy niesprawiedliwość u Boga? Nie może stać się; Mojżeszowi bowiem mówi: Będę miał litość, (nad) którym jeśli będę miał litość, i użalę się, (nad) którym jeśli się użalę”. (Do Rzymian 9, 6 – 15)

„Stąd wołał Abner do Joaba, tłumacząc mu: «Czy miecz będzie nieustannie pożerał? Czy nie zdajesz sobie sprawy, że gorzkie będą tego skutki? Kiedyż wreszcie powiesz ludowi, że winni odstąpić od ścigania swych braci?» 27 Joab odrzekł: «Na życie Boga! Gdybyś nie przemówił, lud nie odstąpiłby od ścigania braci wcześniej niż o świcie». 28 Joab więc kazał zatrąbić na rogu. Zatrzymał się cały lud i nie ścigał już Izraelitów: zaprzestano walki. 29 Abner i jego ludzie szli całą noc przez Arabę, aż przeprawili się przez Jordan, a idąc jeszcze całe przedpołudnie dotarli do Machanaim. 30 Joab zaś zaprzestawszy pościgu za Abnerem, zgromadził wszystkich swych ludzi: ze sług Dawida brakowało dziewiętnastu ludzi i Asahela, 31 natomiast słudzy Dawida zabili trzystu sześćdziesięciu spośród Beniaminitów i ludzi Abnera. Tylu zmarło. 32 Asahela zabrano i pochowano w grobie jego ojca, znajdującym się w Betlejem. Potem Joab i jego towarzysze szli całą noc; gdy świtało, dotarli do Hebronu”.

Miejsce, gdzie do dziś możemy usłyszeć Słowo (zawsze musimy o tym pamiętać) to świątynie Łk 4, 44 „I głosił słowo w synagogach Judei”.

„Prawdę mówię w Pomazańcu, nie kłamię, (bo równocześnie świadczy) mi sumienie me w Duchu Świętym, że smutek mi jest wielki i nieustanna boleść sercu memu. Życzyłbym sobie bowiem zaklęciem być sam ja z dala od Pomazańca za braci mych, (tych) krewnych mych co do ciała, którymi są Izraelici, których usynowienie, i chwała, i przymierza i ustanowienie Prawa, i służba, i obietnice, których ojcowie, i z których Pomazaniec (to) co do ciała; (Ten) będący nad wszystkimi, Bóg, wysławiony na wieki. Amen”. (Do Rzymian 9, 1 – 5)

„Jeszcze raz zwrócił się Abner do Asahela: «Odstąp ode mnie! Czy mam cię na ziemię powalić? Jak wówczas będę mógł spojrzeć w twarz twemu bratu Joabowi?» 23 Kiedy jednak [Asahel] nie zgodził się odstąpić, Abner ugodził go w podbrzusze odwrotnym końcem dzidy, tak że dzida przeszła na wylot: padł więc i zmarł na miejscu. A każdy kto przybywał na to miejsce, gdzie padł i umarł Asahel, zatrzymywał się. 24 Jednakże Joab i Abiszaj w dalszym ciągu gonili Abnera, aż o zachodzie słońca dotarli do wzgórza Amma, położonego obok Giach, przy drodze na pustkowiu Gibeonu. 25 Tymczasem Beniaminici zebrali się wokół Abnera i tworząc jedną gromadę, zatrzymali się na szczycie pewnego wzgórza”.

Jezus nie zawsze słucha tłumu, nawet kiedy on tak bardzo czegoś od Niego żąda Łk 4, 43 „Lecz On rzekł do nich: Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany”.

„Ale w tych wszystkich ponad miarę zwyciężamy poprzez (Tego) (który umiłował) nas. Jestem przekonany bowiem, że ani śmierć, ani życie, ani zwiastuni, ani panowania, ani panowania, ani nastałe, ani mające nastąpić, ani moce, ani wysokość, ani głębia, ani jakieś stworzenie inne (nie) będzie mogło nas oddzielić od miłości Boga, (tej) w Pomazańcu Jezusie, Panu naszym”. (Do Rzymian 8, 37 – 39)

„Abner zawołał do Joaba: «A może wystąpią młodzieńcy i dadzą nam pokaz walki?» Joab rzekł: «Niech występują!» 15 Powstali więc i ciągnęli w ustalonej liczbie: dwunastu Beniaminitów ze strony Iszbaala, syna Saula, i dwunastu ze zwolenników Dawida. 16 Każdy pochwycił swego przeciwnika za głowę i [utopił] miecz w jego boku, tak że zginęli razem. Miejsce to nazwano "Polem Boków". Znajduje się ono w Gibeonie. 17 Rozpoczęła się więc w tym dniu zacięta walka, w której Abner i mężowie z Izraela zostali pokonani przez sługi Dawida. 18 Byli wśród nich również trzej synowie Serui: Joab, Abiszaj i Asahel. Asahel był szybki jak dzika gazela. 19 Asahel biegł za Abnerem nie zbaczając ani w prawo, ani w lewo. 20 Odwrócił się Abner i zawołał: «Czy to ty jesteś, Asahelu?» Odrzekł: «Ja». 21 Rzekł do niego Abner: «Zwróć się w prawo lub w lewo i schwyć sobie kogoś z młodzieńców i zabierz sobie łup po nim». Asahel nie chciał jednak od niego odstąpić”.

Szukanie Mesjasza to stały znak reakcji tłumu przez wszystkie wieki Łk 4, 42 „Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich”.

„Co więc powiemy do tego? Jeśli Bóg za nami, kto przeciw nam? Który swojego Syna nie oszczędził, ale za nas wszystkich wydał Go, jak nie i razem z Nim wszystko nam podaruje? Kto będzie oskarżał przeciw wybranym Boga? Bóg uznającym za sprawiedliwych; kto mającym zamiar zasądzać? Pomazaniec [Jezus] (Tym), (który umarł); bardziej zaś obudzonym, który i jest na prawej Boga, który i wstawia się za nami. Kto nas oddzieli od miłości Pomazańca? Utrapienie, lub ucisk, lub prześladowanie, lub głód, lub nagość, lub niebezpieczeństwo, lub miecz? Jak jest napisane, że: Gwoli Ciebie uśmiercani jesteśmy cały dzień, zostaliśmy policzeni jako owce zabicia”. (Do Rzymian 8, 31 – 36)