„Powiedział więc im [Jezus] znów: Pokój wam. Jako wysłał mnie Ojciec, i ja posyłam was. I to powiedziawszy tchnął i mówi im: Weźmijcie Ducha Świętego. Których(kolwiek) odpuścilibyście grzechy, odpuszczone są im, których(kolwiek) zatrzymalibyście, są zatrzymane”. (Według Jana 20, 21 – 23)

„Nie możemy bowiem my, co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy nie mówić”. (Dokonania wysłanników 4, 20)

„I nie jest w innym nikim zbawienie, ani bowiem imię jest drugie pod niebem dane w ludziach, w którym trzeba dać się zbawić my”. (Dokonania wysłanników 4, 12)

„Zobaczcie ręce me i stopy me, że ja jestem sam. Pomacajcie mnie i zobaczcie, bo duch mięsa i kości nie ma, jak mnie oglądacie mającego”. (Według Łukasza 24, 39)

„Przychodzi Mariam Magdalena zwiastując uczniom, że: Ujrzałam Pana, i to (co) powiedział jej”. (Według Jana 20, 18)

„I odszedłszy szybko od grobowca z bojaźnią i radością wielką pobiegły oznajmić uczniom jego. I oto Jezus wyszedł naprzeciw im mówiąc: (Witajcie). One zaś podszedłszy chwyciły się jego stóp i pokłoniły się mu”. (Według Mateusza 28, 8 – 9)

„Wtedy więc wszedł i (ten) inny uczeń, (ten) przybyły pierwszy do grobowca, i zobaczył, i uwierzył. Jeszcze nie bowiem znali Pismo, że trzeba mu z martwych powstać”. (Według Jana 20, 8 – 9)

„jednak pierwszego (dnia) tygodnia, (o) brzasku głębokim do grobowca przyszły niosąc, które przygotowały wonności. Znalazły zaś kamień odtoczony od grobowca, wszedłszy zaś nie znalazły ciała Pana Jezusa”. (Według Łukasza 24, 1 – 3)

„Podchodźmy więc z otwartością (do) tronu łaski, aby otrzymalibyśmy litość i łaskę znaleźlibyśmy względem dobrego w porę pomagania”. (Do Hebrajczyków 4, 16)

„Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, pojmiesz zaś po tym”. (Według Jana 13, 7)