„Tak samo zaś i Duch wspomaga bezsiłę naszą; tego bowiem, (o) co mamy pomodlić się, jak trzeba, nie wiemy, ale sam Duch ponad miarę wstawia się wzdychaniami niewymownymi; zaś Badający serca wie, czym zamysł Ducha, że według Boga wstawia się za świętymi. Wiemy zaś, że (z) miłującymi Boga wszystko współpracuje ku dobremu, (z tymi) według postanowienia powołanymi będącymi. Bo których wcześniej poznał, i przeznaczył (jako) mających kształt tożsamy z obrazem Syna Jego, ku być On pierworodnym wśród wielu braci; których zaś przeznaczył, tych i powołał; i których powołał, tych i uznał za sprawiedliwych; których zaś uznał za sprawiedliwych, tych i otoczył chwałą”. (Do Rzymian 8, 26 – 30)