„Zatem więc, bracia, powinnymi jesteśmy, nie ciału, (tak by) według ciała żyć; jeśli bowiem według ciała żyjecie macie umrzeć, jeśli zaś Duchem dokonania ciała uśmiercacie, żyć będziecie. Jacy bowiem Duchowi Boga dają się prowadzić, ci synami Boga są. Nie bowiem otrzymaliście ducha niewoli znowu ku bojaźni, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze; Ten Duch równocześnie świadczy duchowi naszemu, że jesteśmy dziećmi Boga. Jeśli zaś dziećmi, i dziedziczącymi; dziedziczącymi Boga, współdziedziczącymi zaś Pomazańca, jeśli rzeczywiście współcierpimy, aby i wspólnie otoczeni zostalibyśmy chwałą”. (Do Rzymian 8, 12 – 17)