A teraz przemówisz do sługi mojego, Dawida: To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. 9 I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. 10 Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej, a ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. 11 Od czasu kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom".

Być, jak Jezus, to zaglądać do serc ludzkich Łk 5, 22 „Lecz Jezus przejrzał ich myśli i rzekł do nich: Co za myśli nurtują w sercach waszych?”

„Błogosławcie prześladujących [was], błogosławcie i nie przeklinajcie. Radować się z radującymi się, płakać z płaczącymi. To samo ku jedni drugim myśląc, nie wysoko myśląc, ale (do) uniżonych dostosowując się. Nie stawajcie się rozsądni przed sobą samymi. Nikomu złego za złe (nie) oddając; troszcząc się (o) piękne przed wszystkimi ludźmi; jeśli możliwe, (to) z przyczyny waszej, z wszystkimi ludźmi zachowując pokój; nie siebie samych mszcząc, umiłowani, ale dajcie miejsce gniewowi, jest napisane bowiem: Mnie ukaranie, ja oddam w zamian, mówi Pan. Ale jeśli łaknie nieprzyjaciel twój, karm go; jeśli pragnie, dawaj pić mu; to bowiem czyniąc węgle ognia sypać będziesz na głowę jego. Nie daj się zwyciężać przez zło, ale zwyciężaj przez dobro (to) zło”. (Do Rzymian 12, 14 – 21)

Lecz tej samej nocy Pan skierował do Natana następujące słowa: 5 «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? 6 Nie mieszkałem bowiem w domu od dnia, w którym wywiodłem z Egiptu synów Izraela, aż do dziś dnia. Przebywałem w namiocie albo przybytku. 7 Przez czas, gdy wędrowałem z całym Izraelem, czy choćby do jednego z sędziów izraelskich, którym nakazałem paść mój lud, Izraela, przemówiłem kiedykolwiek słowami: Dlaczego nie zbudowaliście Mi domu cedrowego?".

Czasem dobro, które jest podjęte budzi tylko bluźnierstwa Łk 5, 21 „Na to uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli się zastanawiać i mówić: Któż On jest, że śmie mówić bluźnierstwa? Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?”

„Mówię bowiem poprzez łaskę daną mi każdemu będącemu wśród was, (by) nie ponad miarę myśleć oprócz (tego), co trzeba myśleć, ale myśleć ku zachowywać rozsądek, każdemu jak Bóg przydzielił miarę wiary. Tak jak bowiem w jednym ciele wiele członków mamy, (te) zaś członki wszystkie nie to samo mają dokonanie, tak liczni jednym ciałem jesteśmy w Pomazańcu, (tak) zaś co do jednego jedni drugich członkami. Mając zaś dary według łaski, (tej) danej nam, różne, czy to prorokowanie według proporcji wiary, czy to służbę w służbie, czy to nauczający w nauce, czy to zachęcający w zachęcie, przekazujący w prostocie, stawiany na czele w gorliwości, litujący się w wesołości, Miłość nieobłudna. Brzydzący się niegodziwością, łączący się z dobrem; kochaniem braci ku jedni drugim tkliwi, szacunkiem jedni drugich wyprzedzający, gorliwością nie dokuczliwi, duchem wrzący, Panu służący, nadzieją radujący się, (w) utrapieniu będący wytrwali, (przy) modlitwie trwający niezłomnie, potrzeb świętych będący wspólnikami, gościnność ścigający”. (Do Rzymian 12, 3 – 13)

Gdy król zamieszkał w swoim domu, a Pan poskromił wokoło wszystkich jego wrogów, 2 rzekł król do proroka Natana: «Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie». 3 Natan powiedział do króla: «Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą»".

Wiara, z którą przyprowadzamy innych do Jezusa sprawia, że Jezus może ich uzdrawiać Łk 5, 20 „On widząc ich wiarę, rzekł: Człowieku, odpuszczają ci się twoje grzechy”.

„Zachęcam więc was, bracia, poprzez litość Boga, (by) postawić ciała wasze (jako) ofiarę żyjącą, świętą, bardzo podobającą się Bogu, (tę) związaną ze słowem służbę waszą; i nie dostosowujcie swej postaci do wieku tego, ale dajcie się przekształcać odnowieniem myśli, ku próbować wy, czym wola Boga dobre, i bardzo podobające się, i dojrzałe”. (Do Rzymian 12, 1 – 2)

Wrócił Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu. Wyszła ku niemu Mikal, córka Saula, i powiedziała: «O, jak to wsławił się dzisiaj król izraelski, który się obnażył na oczach niewolnic sług swoich, tak jak się pokazać może ktoś niepoważny». 21 Dawid odpowiedział Mikal: «Przed Panem, który wybrał mnie zamiast ojca twego i całej twej rodziny i ustanowił mnie wodzem ludu Pańskiego, Izraela, przed Panem będę tańczył. 22 I upokorzyłbym się jeszcze bardziej. Choćbym miał się poniżyć w twoich oczach, to u niewolnic, o których mówisz, sławę bym jeszcze zyskał». 23 Mikal, córka Saula, była bezdzietna aż do czasu swej śmierci".