„I przywoławszy dwunastu uczniów jego dał im władzę (nad) duchami nieczystymi, żeby wyrzucać je i uzdrawiać każdą chorobę i każdą niemoc”. (Według Mateusza 10, 1)

„I każdy, który opuścił domy, lub braci, lub siostry, lub ojca, lub matkę, lub dzieci, lub pola ze względu na imię me, stokrotnie więcej weźmie i życie wieczne odziedziczy”. (Według Mateusza 19, 29)

„I oto kobieta krwawiąca dwanaście lat podszedłszy z tyłu dotknęła obramowania płaszcza jego. Mówiła bowiem w sobie: Jeśli jedynie dotknęłabym płaszcza jego, będę uratowana. Zaś Jezus odwróciwszy się i zobaczywszy ją powiedział: Ośmiel się, córko, wiara twa uratowała cię. I uratowana została kobieta od godziny owej”. (Według Mateusza 9, 20 -22)

„Chodźcież do mnie wszyscy trudzący się i obciążeni, i ja dam odpocząć wam”. (Według Mateusza 11, 28)

„Nikt zaś (nie) nakłada nakładki szmaty nie zgremplowanej na płaszcz stary. Zrywa bowiem uzupełnienie jego z płaszcza i gorsze rozdarcie staje się”. (Według Mateusza 9, 16)

„On zaś usłyszawszy rzekł: Nie potrzebę mają silni lekarza, ale źle mający się”. (Według Mateusza 9, 12)

„I zobaczywszy Jezus myśli ich, powiedział: Czemu wymyślacie złości w sercach waszych?” (Według Mateusza 9, 4)

„Zaś ludzie zdziwili się mówiąc: Jakiż jest ten, że i wiatry i morze go słuchają?” (Według Mateusza 8, 27)

„Zatem więc już nie jesteście cudzoziemskimi i mieszkającymi obok, ale jesteście współobywatelami świętych i domowymi Boga, nadbudowanymi na fundamencie wysłanników i proroków: (jest) węgłęm jego Pomazaniec Jezus”. (Do Efezjan 2, 19 – 20)

„Kochający ojca lub matkę nade mnie nie jest mnie godny. I kochający syna lub córkę nade mnie nie jest mnie godny”. (Według Mateusza 10, 37)