„Nie opuszczę was sierotami, przychodzę do was. Jeszcze mało i świat mnie już nie widzi, wy zaś widzicie mnie, bo ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie wy, że ja w Ojcu mym i wy we mnie i ja w was. Mający przykazania me i strzegący je, ten jest miłujący mnie. Zaś miłujący mnie umiłowany będzie przez Ojca mego, i ja miłować będę go i uczynię widzialnym mu siebie. Mówi mu Juda, nie Iskariota: Panie, [i] co stało się, że nam masz czynić widzialnym siebie i nie światu? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli ktoś będzie miłować mnie, słowa mego strzec będzie i Ojciec mój miłować będzie go, i do niego przyjdziemy i (za)mieszkanie u niego uczynimy”. (Według Jana 14, 18 - 23)

„Lecz szukajcie królestwa jego, a to dołożone będzie wam. Nie bój się, mała trzódko, bo spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie (te co są) wasze, i dajcie (jako) jałmużnę. Uczyńcie sobie trzosy nie starzejące się, skarb niewyczerpany w niebiosach, gdzie kradnący nie zbliża się ani mól niszczy. Gdzie bowiem jest skarb twój tam i serce twe będzie. Niech będą wasze biodra opasane i lampki palące się. I wy podobni ludziom oczekującym pana swego, kiedy powróci z wesela, aby (gdy przyjdzie) i (gdy zapuka), zaraz otworzyliby mu. Szczęśliwi słudzy owi, których przyszedłszy pan znajdzie czuwających. Amen mówię wam, że opasze się i ułoży (przy stole) ich i obchodząc służyć będzie im”. (Według Łukasza 12, 31 - 37)

„I służebna zobaczywszy go, zaczęła znowu mówić obok stojącym, że: Ten z nich jest. On zaś znowu wypierał się. I po małej (chwili) znów obok stojący mówili Piotrowi: Prawdziwie z nich jesteś, i bowiem Galilejczyk jesteś. On zaś zaczął zaklinać i przysięgać, że: Nie znam człowieka tego, (o) którym mówicie. I zaraz po (raz) drugi kogut zawołał. I przypomniał sobie Piotr rzecz, jak powiedział mu Jezus, że: Zanim kogut zawoła dwakroć, trzykroć mnie wyprzesz się. I rzuciwszy się płakał”. (Według Marka 14, 69 - 72)

„I usłyszawszy uczniowie padli na twarz ich i przestraszyli się bardzo. I podszedł Jezus, i dotknąwszy ich powiedział: Podnieście się i nie bójcie się. Podniósłszy zaś oczy ich nikogo (nie) zobaczyli, jeśli nie samego Jezusa jedynie. I (gdy schodzili) oni z góry, przykazał im Jezus mówiąc: Nikomu (nie) opowiecie wizji, aż (kiedy) Syn Człowieka z martwych podniesie się. I zaczęli dopytywać się go uczniowie mówiąc: Dlaczego więc uczeni w piśmie mówią, że Eliasz ma przyjść najpierw?” (Według Mateusza 17, 6 - 10)

„Wierzcie mi, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie. Jeśli zaś nie, z powodu dzieł tych wierzcie. Amen, amen mówię wam, wierzący we mnie dzieła, które ja czynię, i on uczyni, i większe (od) tych uczyni, bo ja do Ojca wyruszam. I to, (o) co poprosicie w imię me, to uczynię, aby wsławiony został Ojciec w Synu. Jeśli (o) coś poprosicie mnie w imię me, ja uczynię. Jeśli miłować będziecie mnie, przykazań moich strzec będziecie. I ja poproszę Ojca i innego pocieszyciela da wam, aby z wami na wiek był, ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo nie widzi go ani zna. Wy znacie go, bo u was pozostaje i w was będzie”. (Według Jana 14, 11 - 17)

„Kto zaś z was martwiąc się może do wzrostu jego dołożyć łokieć? Jeśli więc ani nawet bardzo mało możecie, dlaczego o pozostałe martwicie się? Zauważcie lilie, jak wzrastają. Nie trudzą się ani przędą; mówię zaś wam, nawet nie Salomon w całej chwale jego odział się jak jedna (z) tych. Jeśli zaś w polu trawę, będącą dzisiaj i jutro w piec rzucaną, Bóg tak ubiera, ile bardziej was, małej wiary? I wy nie szukajcie, co zjecie i co wypijecie, i nie bądźcie niespokojni. Tego bowiem wszystkiego narody świata poszukują. Wasz zaś Ojciec wie, że potrzebujecie tych”. (Według Łukasza 12, 25 - 30)

„Zaś arcykapłan rozdarłszy tunikę jego mówi: Dlaczego jeszcze potrzebę mamy świadków? Usłyszeliście bluźnierstwo. Co wam się wydaje? Oni zaś wszyscy osądzili: On winien śmierci. I zaczęli jacyś spluwać na niego i zasłaniać jego twarz, i policzkować go, i mówić mu: Prorokuj; i posługacze razami go przyjęli. I (gdy był) Piotr na dole na dziedzińcu, przychodzi jedna (ze) służących arcykapłana, i zobaczywszy Piotra grzejącego się, przypatrzywszy się mu mówi: I ty z Nazarejczykiem byłeś Jezusem. On zaś wyparł się mówiąc: Ani znam, ani wiem, ty co mówisz. I wyszedł na zewnątrz, na dziedziniec wejściowy. I kogut (zapiał)”. (Według Marka 14, 63 - 68)

„I po dniach sześciu zabiera ze sobą Jezus Piotra i Jakuba i Jana brata jego, i wprowadza ich na górę wysoką na osobności. I został przemieniony wobec nich, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, zaś szaty jego stały się białe jak światło. I oto dał się zobaczyć im Mojżesz i Eliasz wspólnie rozmawiający z nim. Odpowiadając zaś Piotr rzekł Jezusowi: Panie, dobrze jest nam tu być. Jeśli chcesz, uczynię tu trzy namioty, tobie jeden i Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden. Jeszcze (gdy on) (mówił), oto chmura świetlista ocieniła ich, i oto głos z chmury mówiący: Ten jest Syn mój umiłowany, w nim upodobałem. Słuchajcie go”. (Według Mateusza 17, 1 - 5)

„I gdzie [ja] odchodzę, znacie drogę. Mówi mu Tomasz: Panie, nie wiemy, gdzie idziesz. Jak możemy drogę znać? Mówi mu Jezus: Ja jestem droga, i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca, jeśli nie przeze mnie. Jeśli poznaliście mnie, i Ojca mego poznacie. I od teraz poznajecie go i ujrzeliście go. Mówi mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca i wystarczy nam. Mówi mu Jezus: Tyle czasu z wami jestem i nie poznałeś mnie, Filipie? (Ten), (który ujrzał) mnie, ujrzał Ojca. Jak ty mówisz: Pokaż nam Ojca? Nie wierzysz, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie jest? Rzeczy, które ja mówię wam, ode mnie samego nie mówię. Zaś Ojciec we mnie pozostający czyni dzieła jego”. (Według Jana 14, 4 - 10)

„Powiedział zaś mu Bóg: Nierozsądny, tej nocy duszy twej zażądają od ciebie. Co zaś przygotowałeś, komu będzie? Tak oto (ten) skarb zbierający sobie, a nie u Boga bogatym będący. Powiedział zaś do uczniów [jego]: Dla tego mówię wam, nie martwcie się życiem, co zjedlibyście, ani ciałem, co wdzialibyście na siebie. Bowiem życie więcej jest (od) pokarmu i ciało (od) odzienia. Zauważcie kruki, że nie sieją ani żną, (których) nie jest spiżarnia ani skład, a Bóg karmi je. Ile bardziej wy przewyższacie ptaki”. (Według Łukasza 12, 20 - 24)