„Paweł, i Sylwan, i Tymoteusz (społeczności) wywołanych Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu, Jezusie Pomazańcu; łaska wam i pokój (Do Tesaloniczan I 1, 1)

„Pozdrawia was Łukasz, (ten) lekarz, (ten) umiłowany, i Demas. Pozdrówcie (tych) w Laodycei braci, i Nimfę, i (tę) w domu jej (społeczność) wywołanych. I kiedy odczytany zostanie u was (ten) list, uczyńcie, aby i w (tej) Laodycejczyków (społeczności) wywołanych odczytany został, i (ten) z Laodycei aby i wy odczytaliście. I powiedzcie Archipowi: Patrz (na) służbę, którą przyjąłeś w Panu, aby ją wypełniłbyś. Pozdrowienie moją ręką, Pawła. Przypomnijcie sobie (o) mych więzach. Łaska z wami”. (Do Kolosan 4, 14 – 18)

„Pozdrawia was Epafras, (ten) z was, sługa Pomazańca [Jezusa], każdej chwili walczący o was w modlitwach, aby postawieni zostaliście (jako) dojrzali i dopełnieni w całej woli Boga. Świadczę bowiem jemu, że ma wielki znój co do was i (tych) w Laodycei, i (tych) w Hierapolis”. (Do Kolosan 4, 12 – 13)

„Pozdrawia was Arystarch, współjeniec mój, i Marek, kuzyn Barnaby, (o którym wzięliście przykazania, jeśli przyjdzie do was, przyjmijcie go), i Jezus, (ten) nazywany Justusem: będąc z obrzezania, ci jedyni współpracownikami ku królestwu Boga, którzy stali się mi pociechą”. (Do Kolosan 4, 10 – 11)

„(Te) co do mnie wszystkie da poznać wam Tychik, umiłowany brat i wierny sługa i współniewolnik w Panu, którego posłałem do was na samo to, aby poznalibyście (te) o nas i zachęciłby serca wasze, razem z Onezymem, wiernym i umiłowanym bratem, który jest z was; wszystkie wam dadzą poznać (te) tutaj”. (Do Kolosan 4, 7 – 9)

„Panowie, sprawiedliwe i równość niewolnikom podawajcie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie. Modlitwie przy trwajcie niezłomnie, czuwając w niej w dziękowaniu, modląc się równocześnie i za nas, aby Bóg otwarł nam drzwi słowa, (żeby) powiedzieć tajemnicę Pomazańca, przez którą i jestem związany, aby uczyniłbym widoczną ją, jak trzeba ja powiedzieć. W mądrości postępujcie względem (tych) (z) zewnątrz, porę wykupując sobie. Słowo wasze każdej chwili w łasce, solą przyprawione, (żeby) wiedzieć jak trzeba wy jednemu każdemu odpowiadać”. (Do Kolosan 4, 1 – 6)

„Niewolnicy, bądźcie posłuszni we wszystkim (tym) według ciała panom, nie w służbie dla oka jak przypochlebiający się ludziom, ale w prostocie serca, bojąc się Pana. Co jeśli czynilibyście, z duszy pracujcie, jak (dla) Pana i nie (dla) ludzi, wiedząc, że od Pana odbierzecie w zamian oddanie dziedzictwa. Dla Pana, Pomazańca, bądźcie niewolnikami; bo czyniący niesprawiedliwość dostanie, którą uczynił niesprawiedliwość, i nie jest branie według twarzy”. (Do Kolosan 3, 22 – 25)

„Kobiety, podporządkowujcie się mężom, jak jest stosowne w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie gorzcy względem nich. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, to bowiem bardzo podobającym się jest w Panu. Ojcowie, nie rozjątrzajcie dzieci waszych, aby nie traciły ducha”. (Do Kolosan 3, 18 – 21)

„I pokój Pomazańca niech sądzi w sercach waszych, ku któremu i powołani zostaliście w jednym ciele; i wdzięczni stawajcie się. Słowo Pomazańca niech zamieszkuje w was bogato, w całej mądrości nauczając i kładąc do rozumu sobie samym śpiewami, hymnami, pieśniami duchowymi we wdzięczności nucąc w sercach waszych Bogu; i wszystko, co coś jeśli czynilibyście w słowie lub w czynie wszystko w imieniu Pana, Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego”. (Do Kolosan 3, 15 – 17)

„Wdziejcie na siebie więc jako wybrani Boga, święci i umiłowani, serce litości, łagodność, uniżoność serca, delikatność, wielkoduszność, znosząc jedni drugich i darowując sobie samym, jeśli ktoś przeciw komuś miałby zarzut; jak i Pan darował wam, tak i wy; na wszystkie zaś te miłość, co jest związaniem dojrzałości”. (Do Kolosan 3, 12 – 14)