„I przywoławszy do siebie ich w przykładach mówił im: Jak może Szatan Szatana wyrzucać? I jeżeli królestwo (przeciw) sobie zostałoby podzielone, nie może ostać się królestwo owo”. (Według Marka 3, 23 – 24)

„Pan otwarł serce, (aby) lgnąć (do) (tych), (które były mówione) przez Pawła”. (Dokonania wysłanników 16, 14 b)

„Licznych bowiem uzdrowił, tak że (napadali) go, aby go dotknęli, jacy mieli dolegliwości”. (Według Marka 3, 10)

„Nikt nakładki szmaty nie zgremplowanej (nie) naszywa na płaszcz stary. Jeśli zaś nie, zrywa wypełnienie od tego, nowe (od) starego, i gorsze rozdarcie staje się”. (Według Marka 2, 21)

„Nie wiecie, że ciała wasze członkami Pomazańca są? Zaś łączący się (z) Panem jednym duchem jest”. (Do Koryntian I 6, 15 a. 17)

„Nie potrzebę mają silni lekarza, ale źle mający się; nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. (Według Marka 2, 17 b)

„I przychodzi do niego trędowaty prosząc go [i na kolana padając], i mówiąc mu, że: Jeżeli zechciałbyś, możesz mnie oczyścić. I zlitowawszy się wyciągnąwszy rękę jego dotknął i mówi mu: Chcę, zostań oczyszczony”. (Według Marka 1, 40 – 41)

„Jan świadczy o nim i zakrzyknął mówiąc: Ten był, (o) którym powiedziałem: Za mną przychodzący przede mną stał się, bo pierwszy (ode) mnie był”. (Według Jana 1, 15)

„Zobaczywszy zaś gwiazdę uradowali się radością wielką bardzo. I przyszedłszy do domu zobaczyli dziecko z Marią, matką jego, i upadłszy pokłonili się mu i otworzywszy skarby ich ofiarowali mu dary, złoto i kadzidło i mirrę”. (Według Mateusza 2, 10 – 11)

„Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie. [I] (po) tym poznamy, że z prawdy jesteśmy, i wobec niego przekonamy serce nasze”. (Jana I 3, 18 – 19)