„Tak nas niech liczy człowiek jak poddanych Pomazańca i szafarzy tajemnic Boga. Tak to w końcu jest szukane w szafarzach, aby wiernym każdy został znaleziony. Mnie zaś za najmniejsze jest, aby przez was zostałem osądzony lub przez ludzki dzień, ale ani mnie samego (nie) osądzam; niczego bowiem (we) mnie (nie) dostrzegam, ale nie przez to jestem uznany za sprawiedliwego, zaś osądzającym mię Pan jest”. (Do Koryntian I 4, 1 – 4)

„Tak nas niech liczy człowiek jak poddanych Pomazańca i szafarzy tajemnic Boga. Tak to w końcu jest szukane w szafarzach, aby wiernym każdy został znaleziony. Mnie zaś za najmniejsze jest, aby przez was zostałem osądzony lub przez ludzki dzień, ale ani mnie samego (nie) osądzam; niczego bowiem (we) mnie (nie) dostrzegam, ale nie przez to jestem uznany za sprawiedliwego, zaś osądzającym mię Pan jest”. (Do Koryntian I 4, 1 – 4)

Jezus burzy wiele stereotypów w myśleniu tych, którzy Go słuchają Łk 6, 25 b „Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie”.

Absalom natomiast nie mówił do Amnona nic dobrego ani złego, bo go znienawidził za to, że zgwałcił jego siostrę, Tamar. 23 W dwa lata później, gdy Absalom urządził strzyżę owiec w Baal-Chasor w bliskiej odległości od Efraima, zaprosił wszystkich synów królewskich. 24 Absalom udał się również do króla i rzekł: «Właśnie odbywa się u twojego sługi strzyża owiec, niech raczy król przyjść do swojego sługi z całym orszakiem». 25 Król rzekł Absalomowi: «Nie, mój synu! Raczej nie pójdziemy wszyscy, abyśmy ci nie sprawili kłopotu». Nalegał na niego [Absalom], lecz on nie chciał iść, ale go pobłogosławił. 26 Absalom powiedział: «Jeśli nie, to może by z nami poszedł mój brat, Amnon». Król mu odpowiedział: «Po cóż miałby iść z tobą?» 27 Nalegał na niego Absalom, więc posłał z nim Amnona i wszystkich synów królewskich. . 28 Dał zaś Absalom swoim sługom takie polecenie: «Uważajcie! Gdy Amnon rozweseli serce winem, a ja powiem wam: "Uderzcie na Amnona!", wtedy zabijecie go. Nie bójcie się, gdyż ja wam to rozkazuję. Bądźcie mężni i sprawcie się dzielnie!» 29 Słudzy Absaloma uczynili z Amnonem tak, jak im kazał Absalom. Wtedy wszyscy królewscy synowie poderwali się z miejsc i dosiadłszy swych mułów uciekli.".

„Żaden siebie samego niech zwodzi; jeśli ktoś uważa mądry być w was w wieku tym, głupim niech się stanie, aby stał się mądry. Bowiem mądrość świata tego głupotą u Boga jest; napisane jest bowiem: Łapiący mądrych w przewrotności ich; i znowu: Pan poznaje rozważania mądrych, że są czcze. Tak że nikt się chełpi w ludziach, wszystko bowiem wasze jest: czy to Paweł, czy to Apollos, czy to Kefas, czy to świat, czy to życie, czy to śmierć, czy to nastałe, czy to mające nastąpić; wszystko wasze, wy zaś Pomazańca, Pomazaniec zaś Boga”. (Do Koryntian I 3, 18 – 23)

„Żaden siebie samego niech zwodzi; jeśli ktoś uważa mądry być w was w wieku tym, głupim niech się stanie, aby stał się mądry. Bowiem mądrość świata tego głupotą u Boga jest; napisane jest bowiem: Łapiący mądrych w przewrotności ich; i znowu: Pan poznaje rozważania mądrych, że są czcze. Tak że nikt się chełpi w ludziach, wszystko bowiem wasze jest: czy to Paweł, czy to Apollos, czy to Kefas, czy to świat, czy to życie, czy to śmierć, czy to nastałe, czy to mające nastąpić; wszystko wasze, wy zaś Pomazańca, Pomazaniec zaś Boga”. (Do Koryntian I 3, 18 – 23)

Jeżeli w czymś odkrywamy, że nie jesteśmy „syci”, jest szansa, że nie będziemy cierpieć głodu Łk 6, 25 a „Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie”.

"Wtedy Tamar posypała sobie głowę prochem, rozdarła szatę z rękawami, którą miała na sobie, położyła rękę na głowę i odeszła głośno się żaląc. 20 Absalom, jej brat, odezwał się do niej: «Prawda, że Amnon, twój brat, był z tobą? Teraz jednak, moja siostro, uspokój się! To twój brat. Nie bierz do serca tego wypadku!» Tamar pozostała zbolała w domu swojego brata Absaloma. 21 Król Dawid posłyszawszy o tym wydarzeniu wpadł w wielki gniew. Nie chciał on jednak uczynić Amnonowi, swemu synowi, nic złego, gdyż go miłował. Był to przecież jego pierworodny".

„Jeśli czyjś czyn wytrwa, który nadbudował, zapłatę weźmie; Jeśli czyjś czyn spali się, dozna straty, on zaś zostanie zbawiony, tak zaś jak przez ogień. Nie wiecie, że przybytkiem Boga jesteście i Duch Boga mieszka w was? Jeśli ktoś przybytek Boga niszczy, zniszczy tego Bóg; bowiem przybytek Boga święty jest, którymi jesteście wy”. (Do Koryntian I 3, 14 – 17)

„Jeśli czyjś czyn wytrwa, który nadbudował, zapłatę weźmie; Jeśli czyjś czyn spali się, dozna straty, on zaś zostanie zbawiony, tak zaś jak przez ogień. Nie wiecie, że przybytkiem Boga jesteście i Duch Boga mieszka w was? Jeśli ktoś przybytek Boga niszczy, zniszczy tego Bóg; bowiem przybytek Boga święty jest, którymi jesteście wy”. (Do Koryntian I 3, 14 – 17)