św. Faustyna „W chwilach ciężkich i bolesnych nucę Ci, o Stwórco, hymn ufności, bo bezdenna jest przepaść ufności mojej ku Tobie, ku Twemu Miłosierdziu”. (275)

św. Faustyna „Starać się o zacisze dla serca Jezusowego we własnym wnętrzu”. (275)

św. Faustyna „Jezus kocha dusze ukryte. Kwiat ukryty najwięcej zawiera w sobie woni”. (275)

św. Faustyna „Postanowienie. Czegokolwiek Jezus żąda ode mnie, a dotyczy to rzeczy zewnętrznych, pójść zaraz o tym powiedzieć przełożonym; w obcowaniu z przełożoną starać się będę o otwartość i szczerość dziecięcą”. (274)

św. Faustyna „Tak będę postępować, jakoby reguła była tylko dla mnie napisana, a co mnie obchodzi, jak kto postępuje, byle bym ja tak postępowała, jak Bóg sobie tego życzy”. (274)

św. Faustyna „Drugie światło (odnośnie poznania samej siebie) - co do mówienia. Czasami mowię za dużo. Można by było w dwóch,trzech słowach załatwić, a ja na takie załatwianie używam za dużo czasu. Jednak Jezus sobie życzy, abym ten czas obróciła na modlitewki odpustowe za dusze w czyśćcu cierpiące. I mówi mi Pan, jak każde słowo będzie ważone w dzień sądu”. (274)

św. Faustyna „Jezus udzielił mi poznania samej siebie. W tym świetle Bożym widzę swoją wadę główną - to jest pycha, jej odcień - zamknięcie się samej w sobie, brak prostoty w stosunku z Matką Przełożoną”. (274)

św. Faustyna „O, jak się cieszę z wielkości Twojej, Panie. Nim więcej Cię poznaję, tym Cię goręcej pragnę i pożądam”. (273)

św. Faustyna „Ja wiem, że bez Ciebie, Panie, niewiele się przyda usiłowanie moje”. (273)

św. Faustyna „Jezu, proszę Cię z całego serca, daj mi poznać, co Ci się we mnie nie podoba, a zarazem daj mi poznać, co robić, aby Ci się stać milszą”. (273)