„Pod koniec siódmego roku przeprowadzisz darowanie długów. 2 Na tym będzie polegało darowanie długów: każdy wierzyciel daruje pożyczkę udzieloną bliźniemu, nie będzie się domagał zwrotu od bliźniego lub swego brata, ponieważ ogłoszone jest darowanie ku czci Pana. 3 Od obcego możesz się domagać zwrotu, lecz co ci się należy od brata, daruje twa ręka. 4 Ale u ciebie nie powinno być ubogiego. Pan bowiem pobłogosławi ci w ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje ci w posiadanie, 5 jeżeli będziesz słuchał wiernie głosu Pana, Boga swego, wykonując dokładnie wszystkie polecenia, które ja tobie dziś daję”.

„Był zaś w miejscu, gdzie został ukrzyżowany, ogród, i w ogrodzie grobowiec nowy, w którym jeszcze nikt (nie) był położony. Tam więc z powodu przygotowania Judejczyków, bo blisko był grobowiec, położyli Jezusa. Zaś pierwszym (dniem) tygodnia Maria Magdalena przychodzi rano, ciemność jeszcze (gdy była), do grobowca; i widzi kamień usunięty z grobowca”. (Według Jana 19, 41 – 20, 1)

Jezus nie jest wolny od zwykłych, codziennych spraw i osób, które Go otaczają – On doskonale potrafi w tym funkcjonować Mk 5, 24 „Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał”.

„Nie opuścisz też lewity, który jest w twoich murach, bo nie ma on działu ani dziedzictwa z tobą. 28 Pod koniec trzech lat odłożysz wszystkie dziesięciny z plonu trzeciego roku i zostawisz w twych bramach. 29 Wtedy przyjdzie lewita, bo nie ma działu ani dziedzictwa z tobą, obcy, sierota i wdowa, którzy są w twoich murach, będą jedli i nasycą się, aby ci błogosławił Pan, Bóg twój, w każdej pracy twej ręki, której się podejmiesz”.

„Jeden zaś z nich, zobaczywszy że został uleczony, wrócił z głosem wielkim, chwaląc Boga, i padł na twarz przy stopach jego dziękując mu. I on był Samarytaninem. Odpowiadając zaś Jezus powiedział: Czy nie dziesięciu oczyszczonych zostało? A dziewięciu gdzie? Nie znaleźli się, (by) wróciwszy dać chwałę Bogu, jeśli nie cudzoziemiec ten? I powiedział mu: Wstawszy ruszaj. Wiara twa uratowała cię”. (Według Łukasza 17, 15 – 19)

Człowiek, który chce znać odpowiedź jest zaproszony do tego, aby przedstawiać Bogu szczegółowe prośby Mk 5, 23 „Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła”.

„Jeśli daleka będzie twoja droga, nie zdołasz tego zanieść, ponieważ daleko będzie miejsce, które sobie obierze Pan, Bóg twój, by tam umieścić swe imię - gdy Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił - 25 zamienisz dziesięcinę na srebro, weźmiesz srebro w sakiewce do ręki i pójdziesz na miejsce, które sobie obierze Pan, Bóg twój. 26 Kupisz tam za srebro wszystko, czego pragnie twoja dusza: większe i mniejsze bydło, wino, sycerę, wszystko, czego życzy sobie twoja dusza, i spożyjesz tam w obliczu Pana, Boga swego. Będziesz się cieszył ty i twoja rodzina”.

„Dla tego mówię wam, że zabrane zostanie od was królestwo Boga i dane zostanie narodowi czyniącemu owoce jego. [I (ten) (który upadł) na kamień ten, roztrzaskany zostanie; na którego zaś upadłby, na proch skruszy go.] I usłyszawszy arcykapłani i faryzeusze przykłady jego poznali, że o nich mówi. I szukając (jak) go chwycić, przestraszyli się tłumów, skoro za proroka go miały”. (Według Mateusza 21, 43 – 46)

Jednym ze sposobów modlitwy, który odkrywamy w Piśmie Świętym jest modlitwa Jaira – to nic innego, jak upaść przed Jezusem na kolana i Go prosić Mk 5, 22 „Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie”.

Księga Powtórzonego Prawa 14, 19 – 23 „Każdy owad skrzydlaty jest dla was nieczysty, nie będziecie go spożywać. 20 Wszelkie ptactwo czyste możecie spożywać. 21 Nie będziecie spożywać żadnej padliny. Dasz to do spożycia przychodniowi w twej miejscowości albo sprzedasz obcemu, bo ty jesteś narodem świętym dla Pana, Boga twego. Nie będziesz gotował koźlęcia w mleku jego matki. 22 Złożysz dziesięcinę z plonu wszelkiego nasienia, z tego, co rokrocznie ziemia rodzi. 23 Będziesz spożywał w obliczu Pana, Boga swego - na miejscu, które sobie obierze na mieszkanie dla imienia swojego - dziesięcinę z twego zboża, moszczu i oliwy, pierworodne z bydła i trzody, byś po wszystkie dni nauczył się bać Pana, Boga swego”.