„Wtedy poszedłszy faryzeusze naradę (podjęli), jakby (na) niego zastawiali pułapkę w słowie. I wysyłają mu uczniów ich z Herodiadami, mówiąc: Nauczycielu, wiemy, że prawdziwy jesteś i drogi Boga w prawdzie nauczasz, i nie (troszczysz) (się) o nikogo, nie bowiem patrzysz na oblicze ludzi. Powiedz więc nam, co ci zdaje się: dozwolone jest dać pogłówne Cezarowi czy nie? Poznawszy zaś Jezus niegodziwość ich powiedział: Dlaczego mnie wypróbowujecie, obłudnicy?” (Według Mateusza 22, 15 – 18)

Jezus nie wywołuje sensacji dla samej sensacji, ale pragnie On zawsze zwrócić uwagę na coś istotnego. Mk 6, 1 „Wyszedł stamtąd i przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie”.

„Człowiek, który pychą uniesiony nie usłucha kapłana ustanowionego tam, aby służyć Panu, Bogu twemu, czy też sędziego, zostanie ukarany śmiercią. Usuniesz zło z Izraela. 13 Cały lud słysząc to ulęknie się i już więcej nie będzie się unosił pychą. 14 Gdy wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, gdy go posiądziesz i w nim zamieszkasz, jeśli powiesz sobie: «Chcę ustanowić króla nad sobą, jak mają wszystkie okoliczne narody», 15 tego tylko ustanowisz królem, kogo sobie Pan, Bóg twój, wybierze spośród twych braci - tego uczynisz królem. Nie możesz ogłosić królem nad sobą kogoś obcego, kto nie byłby twoim bratem. 16 Tylko nie będzie on nabywał wielu koni i nie zaprowadzi ludu do Egiptu, aby mieć wiele koni. Powiedział bowiem wam Pan: Tą drogą nigdy wracać nie będziecie”.

„To powiedziawszy zwróciła się do tyłu i widzi Jezusa stojącego, i nie wiedziała, że Jezus jest. Mówi jej Jezus: Kobieto, dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? Ona uważając, że ogrodnik jest, mówi mu: Panie, jeśli ty wyniosłeś go, powiedz mi, gdzie położyłeś go, i ja go zabiorę. Mówi jej Jezus: Mariam! Zwróciwszy się ona mówi mu po hebrajsku: Rabbuni! (co mówi się ‘Nauczycielu)”. (Według Jana 20, 14 – 16)

Niektóre decyzje Jezusa bardzo mocno ukazują, jak bardzo Bóg obecny jest w szczegółach ludzkiego życia. Mk 5, 43 „Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść”.

„Ręka świadków pierwsza się wzniesie przeciw niemu, aby go zgładzić, a potem ręka całego ludu. Usuniesz zło spośród siebie. 8 Jeśli za trudno ci będzie osądzić jakiś wypadek, jak zabójstwo, spór lub zranienie, jakikolwiek proces w tym mieście, wstaniesz i pójdziesz do miejsca, które sobie obierze Pan, Bóg twój. 9 Tam udasz się do kapłanów-lewitów i do sędziego, który w tych dniach będzie sprawował urząd. Poradzisz się, oni ci dadzą rozstrzygnięcie. 10 Zastosujesz się do orzeczenia, jakie ci wydadzą w miejscu, które sobie obierze Pan, i pilnie wykonasz wszystko, o czym cię pouczą. 11 Postąpisz ściśle według ich pouczenia i według ich rozstrzygnięcia, jakie ci dadzą, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo od ich orzeczenia”.

„W owym dniu, kto będzie na tarasie i rzeczy jego w domu, nie niech schodzi zabrać je, i ten w polu podobnie nie niech zawraca w tył. Przypomnijcie sobie żonę Lota. Który będzie szukał, życie jego (by) zachować, straci je, który zaś straci, żywym uczyni je”. (Według Łukasza 17, 31 – 33)

Zadziwienie, jakie powoduje uzdrowienie, do dziś wywołuje skrajne emocje. Mk 5, 42 „Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia”.

„Nie złożysz na ofiarę dla Pana, Boga swego, cielca lub mniejszego bydła, gdyby miały skazę lub jakikolwiek brak, gdyż brzydzi się tym Pan, Bóg twój. 2 Jeśli się znajdzie u ciebie w jednym z miast twoich, danych ci przez Pana, Boga twego, mężczyzna lub kobieta, ktoś, kto czynić będzie to, co jest złe w oczach Pana, Boga twego, przestępując Jego przymierze, 3 przechodząc do bogów obcych, by służyć im i oddawać pokłon, jak słońcu, księżycowi lub całemu wojsku niebieskiemu, czego nie nakazałem - 4 skoro ci to zostanie doniesione, wysłuchasz i zbadasz dokładnie sprawę. Jeśli okaże się prawdą, że taką ohydę popełniono w Izraelu, 5 zaprowadzisz tego mężczyznę lub kobietę - którzy tej złej rzeczy się dopuścili - do bramy miasta i będziesz tego mężczyznę lub tę kobietę kamienował, aż śmierć nastąpi. 6 Na słowo dwu lub trzech świadków skaże się na śmierć; nie wyda się wyroku na słowo jednego świadka”.

„I mówi mu: Kolego, jak wszedłeś tu nie mając stroju wesela? On zaś milczał. Wtedy król powiedział sługom: Związawszy jego nogi i ręce wyrzućcie go w ciemność zewnętrzną. Tam będzie płacz i zgrzyt zębów. Liczni bowiem są powołani, nieliczni zaś wybrani”. (Według Mateusza 22, 12 – 14)