„Ruszajcie więc na wyloty dróg i ilu znajdziecie, zaproście na wesele. I wyszedłszy słudzy owi na drogi zgromadzili wszystkich, których znaleźli, złych i dobrych. I zapełniło się wesele leżącymi (przy stole). Wszedłszy zaś król obejrzeć leżących, zobaczył tam człowieka nie odzianego w strój wesela”. (Według Mateusza 22, 9 – 11)

Niezrozumienie, które wynika z nie rozpoznania Bożego dzieła, u Jezusa nie prowadzi do zatrzymania Go. Mk 5, 35 „Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela

„Nie będziesz mógł składać ofiary paschalnej, w żadnej miejscowości, którą ci daje Pan, Bóg twój, 6 lecz w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla swego imienia - tam złożysz ofiarę paschalną wieczorem o zachodzie słońca, w godzinie wyjścia swego z Egiptu. 7 Upieczesz i spożyjesz ją na miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, a rano zawrócisz i pójdziesz do swoich namiotów. 8 Sześć dni będziesz jadł przaśniki, a w siódmym dniu jest uroczyste zgromadzenie ku czci Pana, Boga twego: żadnej pracy nie będziesz wykonywał. 9 Odliczysz sobie siedem tygodni. Gdy zacznie sierp żąć zboże, rozpoczniesz liczyć te siedem tygodni”.

„Przychodzi więc i Szymon Piotr towarzyszący mu i wszedł do grobowca; i ogląda płótna leżące, i chustkę, która była na głowie jego, nie z płótnami leżącą, ale osobno zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy więc wszedł i (ten) inny uczeń, (ten) przybyły pierwszy do grobowca, i zobaczył, i uwierzył. Jeszcze nie bowiem znali Pismo, że trzeba mu z martwych powstać. Odeszli więc z powrotem do (siebie) uczniowie”. (Według Jana 20, 6 – 10)

Słowo Boga przede wszystkim podnosi, ukazując Jego miłość Mk 5, 34 „On zaś rzekł do niej: Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości!”

„Pilnuj przestrzegania miesiąca Abib i święcenia Paschy ku czci Pana, Boga swego, gdyż w miesiącu Abib, nocą, Pan, Bóg twój, wyprowadził cię z Egiptu. 2 Złożysz ofiarę paschalną ku czci Pana, Boga swego, z owiec i cielców w miejscu, które sobie obierze Pan na mieszkanie dla imienia swego. 3 Nie będziesz jadł wraz z nią chleba kwaszonego. Przez siedem dni będziesz jadł z tymi ofiarami przaśniki - chleb upokorzenia, gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi egipskiej - abyś pamiętał o dniu wyjścia z ziemi egipskiej po wszystkie dni swego życia. 4 Nie zobaczy się u ciebie kwasu, w całej twej posiadłości, przez siedem dni. Z mięsa, które złożysz na ofiarę wieczorem dnia poprzedniego, niczego przez noc nie zostawisz do rana”.

„I powiedzą wam: Oto tam, [lub:] Oto tu. Nie odejdźcie ani pogońcie. Jako bowiem błyskawica błyskając z tego pod niebem ku temu pod niebem świeci, tak będzie Syn Człowieka [w dniu jego]. Najpierw zaś trzeba (mu) wiele wycierpieć i odrzuconym zostać (przez) pokolenie to. I jako stało się w dniach Noego, tak będzie i w dniach Syna Człowieka”. (Według Łukasza 17, 23 – 26)

Kiedy Bóg wchodzi w relację z człowiekiem, dotyka On szczegółów jego życia. Mk 5, 32 – 33 „On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę”.

„Spożyjesz je, ty i twój dom w obliczu Pana, Boga twego, rokrocznie w miejscu, które sobie obierze Pan. 21 Jeśli będzie miało jakąś skazę - będzie kulawe, ślepe - lub jakąkolwiek inną skazę, nie złożysz go na ofiarę dla Pana, Boga swego; 22 spożyjesz je w swoim mieście. Czysty i nieczysty człowiek może je jeść, jak się je gazelę lub jelenia. 23 Tylko krwi nie będziesz spożywał, ale jak wodę ją wylejesz na ziemię”.

„Oni zaś nie dbając odeszli, ten na własne pole, ten zaś do handlu jego. Zaś pozostali chwyciwszy sługi jego znieważyli i zabili. Zaś król rozgniewał się i posławszy wojska jego wygubił zabójców owych i miasto ich podpalił. Wtedy mówi sługom jego: Wprawdzie wesele gotowe jest, lecz zaproszeni nie byli godni”. (Według Mateusza 22, 5 – 8)