Od człowieka, który uwierzył słowu Jezusa, do dziś, chrześcijanie całego świata uczą się, co znaczy podejmować kroki w wierze, nie widząc jeszcze na początku owoców. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 50 „Rzekł do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem”.

Prawdziwość historii, które przeżywają poszczególne osoby, zwracając się do Pana Jezusa, uderza nie oddzielaniem życia od wiary. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 49 „Powiedział do Niego urzędnik królewski: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko”.

Znaki i cuda nieustannie uwiarygodniają misję Jezusa. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 48 „Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie”.

Jeśli dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, to Jezus przez swoją działalność nieustannie ukazuje, że w Nim wypełniają się te tajemnice. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 47 „Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający”.

Jezus nie ucieka od sytuacji, które napotyka w czasie swojej pielgrzymki, pomimo, iż wygląda to na przypadkowe spotkania. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 46 „Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował”.

Nawet w Galilei, ze względu na cuda dokonane w Jeruzalem, Jezus u wielu znajduje wiarę. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 45 „Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto”.

Wędrówka Jezusa, choć wiąże się z doświadczeniami odrzucenia i trudu, jest przez Niego podejmowana ze względu na misję, którą ma wypełnić. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 43 - 44 „Po dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie”.

Zaproszenie Jezusa i Jego obecność sprawia przemianę w tych, którzy Go zaprosili. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 40 - 42 „Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał. Pozostał tam zatem dwa dni. I o wiele więcej ich uwierzyło na Jego słowo, a do tej kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata”.

Doświadczenie Jezusa sprawia, że człowiek często podejmuje decyzje, by dzielić się tym, co stało się jego udziałem. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 39 „Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety świadczącej: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam”.

Jezus jasno pokazuje, że to nie od nas zależy wiele „zbiorów”. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 37 - 38 „Tu bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie: Jeden sieje, a drugi zbiera. Ja was wysłałem żąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli”.