Uczniowie wielokrotnie robią to, co jest zakazane w szabat Mt 12, 1 „Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, odczuwając głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść”.

Księga Wyjścia 30, 4 – 7 „Poniżej zaś wieńca na dwóch bokach uczynisz dwa pierścienie na drążki, celem przenoszenia go na nich. 5 A drążki te zrobisz z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem. 6 Postawisz go zaś przed zasłoną, która wisi przed Arką Świadectwa, przed przebłagalnią, która jest nad Świadectwem, gdzie będę spotykał się z tobą. 7 Każdego zaś ranka będzie spalał Aaron na nim wonne kadzidło, gdy będzie przysposabiał lampy do świecenia”.

„I wyszedłszy faryzeusze zaraz z herodiadami naradę (odbywali) o nim, żeby go (zgubić). I Jezus z uczniami jego wycofał się ku morzu. I liczne mnóstwo z Galilei [zaczęło towarzyszyć(mu)]. I z Judei, i z Jerozolimy, i z Idumei, i spoza Jordanu, i koło Tyru i Sydonu, mnóstwo liczne, słysząc, ile czynił, przyszli do niego”. (Według Marka 3, 6 – 8)

Nie idąc za Jezusem, mamy ciężkie jarzmo i gorzkie brzemię Mt 11, 30 „Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Księga Wyjścia 30, 1 – 3 „Potem wystawisz ołtarz z drzewa akacjowego dla spalania kadzidła. 2 Jego długość będzie wynosiła jeden łokieć i jeden łokieć jego szerokość. Będzie kwadratowy, a wysokości będzie miał dwa łokcie, i będą wychodziły z niego rogi. 3 I przykryjesz go szczerym złotem, jego wierzch i jego boki dokoła, i jego rogi; uczynisz na nim złoty wieniec dokoła”.

„Znów bierze go oszczerca na górę wysoką bardzo, i pokazuje mu wszystkie królestwa świata i chwałę ich, i mówi mu: To ci wszystko dam, jeśli upadłszy pokłoniłbyś się mi. Wtedy mówi mu Jezus: Odchodź, Szatanie, napisane jest bowiem: Panu Bogu twemu kłaniał się będziesz i jemu samemu służył będziesz”. (Według Mateusza 4, 8 – 10)

Wypędzenie przekupniów ze świątyni nie przeczy pokorze Jezusa Mt 11, 29 „Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”.

Księga Wyjścia 29, 44 – 46 „I poświęcę Namiot Spotkania i ołtarz; Aarona i jego synów poświęcę, aby mi służyli jako kapłani. 45 I będę mieszkał pośród Izraelitów i będę im Bogiem. 46 I poznają, że Ja, Pan, jestem Bogiem, który wyprowadził was z ziemi egipskiej i mieszkał pośród was, Ja, Pan, wasz Bóg”.

„Sam zaś Jezus nie zdawał (się) (na) nich z powodu tego (że) on (znał) wszystkich, i że nie potrzebę miał, żeby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku. Był zaś człowiek z faryzeuszów, Nikodem (na) imię mu, przywódca Judejczyków. Ten przyszedł do niego nocą i powiedział mu: Rabbi, wiemy że od Boga przyszedłeś (jako) nauczyciel. Nikt bowiem (nie) może tych znaków czynić, które ty czynisz, jeśli nie byłby Bóg z nim”. (Według Jana 2, 24 – 3, 2)

Jezus składa obietnicę, w której chce udzielać nam łask Mt 11, 28 „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.