Ucząc się od Jezusa, nawet mając mało, będziemy karmić tysiące Mk 8, 7 „Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać”.

 „Ja bowiem znam wasz upór i twardy kark. Oto jak długo żyję z wami, opornie postępowaliście względem Pana. Cóż dopiero po mojej śmierci?» 28 «Zbierzcie u mnie wszystkich starszych z waszych pokoleń i zwierzchników, abym powiedział do ich uszu te słowa i wezwał przeciw nim niebo i ziemię na świadków. 29 Ponieważ wiem, że po mojej śmierci na pewno w przyszłości sprzeniewierzycie się i odstąpicie od drogi, którą wam przykazałem. Dosięgnie was nieszczęście, gdy czynić będziecie to, co jest złe w oczach Pana, gniewając Go czynami rąk waszych». 30 Potem wygłosił Mojżesz do uszu całej społeczności Izraela wszystkie słowa tej pieśni:”

„Kto zatem jest wiernym sługą i rozsądnym, którego ustanowił pan nad niewolnikami domu jego, (aby) dać im pokarm w porę? Szczęśliwy sługa ów, którego przyszedłszy pan jego znajdzie tak czyniącego. Amen mówię wam, że nad wszystkimi będącymi jego ustanowi go. Gdyby zaś rzekł zły sługa ów w sercu jego: Zwleka mój pan, i zacząłby bić współsługi jego, jadłby zaś i piłby z upijającymi się, przyjdzie pan sługi owego w dniu, którego nie oczekuje i w godzinie, której nie zna. I rozpołowi go i udział jego z obłudnikami położy. Tam będzie płacz i zgrzyt zębów”. (Według Mateusza 24, 45 – 51)

Gdy Jezus pyta, ile uczniowie mają chlebów, to nie dlatego, że nie wie, tylko żeby pokazać wartość znaku. Mk 8, 5 – 6 „Zapytał ich: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem. I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi”.

„Gdy zaprowadzę ich do ziemi, którą poprzysiągłem ich przodkom, opływającej w mleko i miód, będą jedli do syta, utyją, potem zwrócą się do obcych bogów i służyć im będą, a Mną wzgardzą i złamią przymierze ze Mną. 21 Lecz gdy zwalą się na nich liczne nieszczęścia i klęski, ta pieśń świadczyć będzie przeciw nim, gdyż usta ich potomstwa jej nie zapomną. Ja bowiem znam już dziś ich zamysły, którymi się kierują, zanim wprowadzę ich do ziemi, którą im poprzysiągłem». 22 Mojżesz napisał tę pieśń w owym dniu i nauczył jej Izraelitów. 23 Pan dał taki rozkaz Jozuemu, synowi Nuna: «Bądź mężny i mocny, gdyż ty zaprowadzisz Izraelitów do ziemi, którą im poprzysiągłem, a Ja będę z tobą». 24 Gdy Mojżesz zakończył całkowicie pisanie tego Prawa w księdze, 25 rozkazał lewitom noszącym Arkę Przymierza Pańskiego: 26 «Weźcie tę Księgę Prawa i połóżcie ją obok Arki Przymierza Pana, Boga waszego, a niech tam będzie przeciwko wam jako świadek”.

„Podszedłszy zaś jacyś (z) saduceuszów, (przeciw) mówiący że (zmartwych)powstania nie (ma), zapytali go mówiąc: Nauczycielu, Mojżesz napisał nam, jeśli czyjś brat umrze mając żonę i ten bezdzietny byłby, aby wziął brat jego (tę) żonę i wzbudził potomstwo bratu jego. Siedmiu więc braci było. I pierwszy wziąwszy żonę umarł bezdzietny. I drugi i trzeci wziął ją, tak samo zaś i siedmiu nie zostawili dzieci i umarli. Później i żona umarła. (Ta) żona więc w (zmartwych)powstaniu kogo (z) nich staje się żoną? Bowiem siedmiu mieli tę samą żonę”. (Według Łukasza 20, 27 – 33)

Uczniowie wiele razy nie mają odpowiedzi, które ma Jezus. Mk 8, 4 „Odpowiedzieli uczniowie: Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?”

„Pan ukazał się w Namiocie, w słupie obłoku. A słup obłoku stanął u wejścia do Namiotu. 16 Pan rzekł do Mojżesza: «Oto ty spoczniesz z przodkami swymi, a lud ten powstanie, by uprawiać nierząd z bogami obcymi tego kraju, do którego wejdziecie. Mnie opuści i złamie przymierze, które z wami zawarłem. 17 W tym dniu gniew mój zapłonie przeciwko niemu, opuszczę go, skryję przed nim swe oblicze. Stanie się bliski zagłady i wiele nieszczęść, i klęsk zwali się na niego, tak iż powie wtedy: "Czyż nie dlatego, że nie ma u mnie mojego Boga, spotkały mnie te nieszczęścia?" 18 A Ja zakryję swe oblicze w tym dniu z powodu wszelkiego zła, które popełnił, zwracając się do obcych bogów». 19 «Zapiszcie teraz sobie ten oto hymn. Naucz go Izraelitów, włóż im go w usta, aby pieśń ta była dla Mnie świadkiem przeciwko synom Izraela”.

„Czuwajcie więc, bo nie wiecie, jakiego dnia Pan wasz przychodzi. To zaś poznajcie, że jeśli wiedziałby pan domu o jakiej straży złodziej przychodzi, czuwałby i nie pozwoliłby włamać się do domu jego. Dla tego i wy stańcie się gotowi, bo którą nie wydaje się wam godziną, Syn Człowieka przychodzi”. (Według Mateusza 24, 42 – 44)

Jezus na co dzień dostrzega potrzeby człowieka, tym samym uczy nas, co to znaczy kochać. Mk 8, 1 – 3 „W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Nim i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka”.