„Zaś Piotr siedział zewnątrz na dziedzińcu. I podeszła do niego jedna służebna, mówiąc: I ty byłeś z Jezusem (z) Galilei. On zaś wyparł się wobec wszystkich mówiąc: Nie wiem, co mówisz. (Gdy wyszedł) zaś do bramy, zobaczyła go inna i mówi tym tam: Ten był z Jezusem Nazorejczykiem. I znów zaprzeczył z przysięgą, że: Nie znam tego człowieka. Po małej (chwili) zaś podchodząc stojący powiedzieli Piotrowi: Prawdziwie i ty z nich jesteś, i bowiem wymowa twa jawnym cię czyni. Wtedy zaczął zaklinać się i przysięgać, że: Nie znam tego człowieka. I zaraz kogut (zapiał). I przypomniał sobie Piotr słowo Jezusa, (który powiedział), że: Zanim kogut (zapieje), trzykroć wyprzesz się mnie. I wyszedłszy na zewnątrz zapłakał gorzko”. (Według Mateusza 26, 69 – 75)

Często Jezus przeprowadza przez różne sytuacje, aby człowiek odkrył ważne prawdy, przede wszystkim o sobie. Mk 9, 15 „Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go”.

„A wtedy Jozue i cały Izrael udali, że są pobici. Uciekali więc drogą ku pustyni. 16 Wtedy zwołano wszystkich ludzi z miasta, aby puścili się w pogoń za nimi, ale gdy ścigali Jozuego, oddalali się od miasta. 17 A w Aj i Betel nikt nie pozostał, kto by nie wyruszył za Izraelitami. Zostawili miasto otwarte, a ścigali Izraela. 18 Wtedy rzekł Pan do Jozuego: «Podnieś oszczep, który trzymasz w ręce, przeciw Aj, gdyż daję je w twoje ręce». I podniósł Jozue oszczep, który trzymał w ręce, przeciw miastu. 19 I zaledwie rękę wyciągnął, ludzie, którzy byli w zasadzce, pośpiesznie wyszli z ukrycia, przybiegli do miasta, zajęli je i jak najszybciej podpalili. 20 Gdy zaś obejrzeli się ludzie z Aj, spostrzegli, jak dym podnosi się z miasta ku niebu. Nie było można uciekać w tę lub tamtą stronę, a tymczasem lud, który uciekał na pustynię, zwrócił się przeciw ścigającym. 21 Skoro Jozue i cały Izrael ujrzeli, że ludzie z zasadzki zajęli miasto i że dym z miasta wznosi się w górę, odwrócili się i uderzyli na ludzi z Aj”.

„I wstawszy cała mnogość ich poprowadzili go do Piłata. Zaczęli zaś oskarżać go mówiąc: Tego znaleźliśmy agitującego lud nasz i zabraniającego daniny Cezarowi dawać i mówiącego o sobie, Pomazańcem królem (że jest). Zaś Piłat zapytał go mówiąc: Ty jesteś król Judejczyków? On zaś odpowiadając mu rzekł: Ty mówisz. Zaś Piłat powiedział do arcykapłanów i tłumów: Żadną znajduję przyczynę w człowieku tym. Oni zaś napierali mówiąc, że: Podburza lud nauczając po całej Judei, i zacząwszy od Galilei aż tu”. (Według Łukasza 23, 1 – 5)

Każda sytuacja w Ewangelii czegoś nas uczy, nawet gdy nie umiemy jej odczytać. Mk 9, 14 „Gdy przyszli do uczniów, ujrzeli wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi”.

„A wtedy wyjdziecie z zasadzki i zajmiecie miasto. Pan, Bóg wasz, odda je w wasze ręce. 8 Gdy zaś zajmiecie miasto, spalicie je. Uczyńcie według słowa Pana. Patrzcie, ja wam to rozkazuję!» 9 Jozue wysłał ich, a oni udali się na miejsce zasadzki i zatrzymali się między Betel i Aj, na zachód od Aj; Jozue zaś spędził tę noc wśród ludu. 10 A wstawszy wcześnie rano, dokonał przeglądu ludu i wraz ze starszymi Izraela na czele poprowadził lud przeciw Aj. 11 Wszyscy wojownicy, jakich tylko miał, poszli w góry, przybyli pod miasto i rozłożyli się obozem po północnej stronie Aj. Między nimi i Aj była dolina. 12 Następnie wziął około pięciu tysięcy ludzi i umieścił ich jako zasadzkę między Betel a Aj, od zachodniej strony miasta. 13 Lud rozłożył się obozem na północ od miasta, a jego część ostatnia na zachód od miasta. Jozue zaś spędził tę noc w środku doliny. 14 Gdy to ujrzał król Aj, wyruszył pośpiesznie ze wszystkimi swoimi ludźmi do boju przeciw Izraelowi na zboczu, naprzeciw Araby. Nie wiedział jednak, że zasadzkę przygotowano na zachód od miasta”.

„Wtedy arcykapłan rozdarł szaty jego mówiąc: Zbluźnił! Cóż jeszcze potrzebę mamy świadków? Oto teraz usłyszeliście bluźnierstwo. Co wam się zdaje? Oni zaś odpowiadając rzekli: Podległy śmierci jest. Wtedy spluwali w twarz jego i policzkowali go, (którzy) zaś uderzali, (mówili): Wyprorokuj nam, Pomazańcu, kto jest, (który uderzył) cię?” (Według Mateusza 26, 65 – 68)

Od Jezusa mamy uczyć się interpretacji rzeczywistości. Mk 9, 13 „Otóż mówię wam: Eliasz już przyszedł i uczynili mu tak, jak chcieli, jak o nim jest napisane”.

„Wtedy Pan rzekł do Jozuego: «Nie bój się i nie trać odwagi! Weź ze sobą wszystkich wojowników, powstań i wyrusz przeciw Aj. Patrz: oto wydaję w twoje ręce króla Aj, jego lud, miasto i kraj. 2 Postąpisz z Aj i jego ludem, jak postąpiłeś z Jerychem i jego królem. Możecie jednak wziąć sobie łupy i zwierzęta. Przygotuj zasadzkę na miasto z drugiej strony - zachodniej». 3 Podniósł się więc Jozue ze wszystkimi wojownikami, by wyruszyć przeciw Aj. Jednocześnie wybrał Jozue trzydzieści tysięcy dzielnych wojowników i wysłał ich nocą, 4 dając im następujący rozkaz: «Uważajcie! Przygotujcie zasadzkę na miasto po jego stronie zachodniej, ale niezbyt daleko od miasta, i bądźcie wszyscy gotowi. 5 Ja zaś i cały lud ze mną przyciągniemy pod miasto. Gdy oni wyjdą przeciw nam, jak za pierwszym razem, rzucimy się do ucieczki przed nimi. 6 Oni będą nas ścigać i w ten sposób odciągniemy ich daleko od miasta, gdyż pomyślą: Uciekają przed nami, jak za pierwszym razem! I będziemy uciekać przed nimi”.

„A mężowie dręcząc go kpili z niego bijąc, i zasłaniając go pytali mówiąc: Wyprorokuj, kto jest, (który uderzył) cię? I inne liczne bluźniąc mówili do niego. I gdy stał się dzień, zebrała się starszyzna ludu, arcykapłani i uczeni w piśmie, i odprowadzili go na miejsce posiedzeń ich, mówiąc: Jeśli ty jesteś Pomazaniec, powiedz nam. Rzekł zaś im: Jeśli wam powiem, nie uwierzycie. Jeśli zaś spytam, nie odpowiecie. Od teraz będzie Syn Człowieka siedzący po prawicy mocy Boga. Powiedzieli zaś wszyscy: Ty więc jesteś Syn Boga? On zaś do nich rzekł: Wy mówicie, że ja jestem. Oni zaś powiedzieli: Jaką jeszcze mamy świadectwa potrzebę? Sami bowiem usłyszeliśmy z ust jego”. (Według Łukasza 22, 63 – 71)