„To samotność wyposaża Cię w wiele okazji do rozwoju. Teraz masz czas, by poświęcić więcej czasu bliskim. Uczysz się kochać samą siebie, zanim będziesz zdolna ofiarować miłość drugiemu człowiekowi. Rozwijaj swoje pasje, na które w małżeństwie może zabraknąć Ci czasu. Pan uczy Cię, jak być niepodzielnie oddaną właśnie Jemu. Twoja wiara dojrzewa. Módl się za Twojego przyszłego męża, właśnie teraz przygotowujesz się do jedności z nim”. Audrey Roloff

„Gdy byłam na studiach, Bóg przemówił do mojego serca na temat samotności. Wiedziałam, że nie będzie wieczna i chciałam, by Pan przygotował mnie na związek z odpowiednim mężczyzną. Chciałam bardziej skupić się na stawaniu się lepszą kobietą, niż znalezieniu dobrego partnera. Czasami samotność może być odczuwana jak jakaś choroba. Może czujesz, że jest coś z Tobą bardzo nie tak, skoro jesteś sama? Cierpliwości! To w moim okresie samotności Bóg objawił mi wiele skarbów Jego serca i mnóstwo o tej kobiecie, którą dopiero się staję”. Audrey Roloff

„Bardzo często powtarzam kobietom: przyjaźń z mężczyzną, który złamał Ci serce nigdy nie pozwoli Ci na uleczenie zranień. Miej odwagę i honor, by odejść z godnością. Nie żebraj o jego uwagę wiadomościami, nie roztrząsaj”. Emily Wilson

„Nie ma czegoś takiego jak chrześcijaństwo po swojemu, bez Kościoła. Nasza wiara to dar Boga dla całego świata; skarb, którym mamy się dzielić. Mamy żyć tą wiarą jako wspólnota i jedno ciało. W Kościele”. Audrey Roloff

„Nie modlimy się do Boga, który nie docenia trudności, z jakimi zmagamy się w naszym życiu. To nie jest Bóg, który spogląda na nas z wysoka i tylko się nad nami lituje, niczym bogacz, który mija na ulicy ubogiego, mówiąc: "Biedny człowiek". To Bóg, który głęboko cierpiał i, jak się przekonamy, w dużej mierze zmagał się z tymi samymi cierpieniami, co my. To zatem Bóg współczujący, Bóg życzliwy, Bóg empatyczny, Bóg, który rozumie nasze życie, ponieważ sam go doświadczył. To najgłębsza znana światu forma zrozumienia i współczucia”. James Martin SJ

„Macierzyństwo sprawiło, że złagodniałam. Czuję się pewniej we własnej skórze, dojrzałam i pogodziłam się z wieloma rzeczami. Moja miłość do męża weszła na zupełnie nowy poziom - czy może być coś piękniejszego niż widok ojca Twoich dzieci zaangażowanego w ich życie i małe - wielkie sprawy?” Haley Stewart

„Patrząc wstecz mogę jasno zobaczyć, że podczas okresu samotności moja relacja z Bogiem rozkwitła najbardziej. Spędzałam masę czasu z Jego Słowem, we wspólnocie i na modlitwie. Pan objawił mi, jak wiele muszę w sobie zmienić. Głęboko wierzę, że te zmiany przygotowały mnie na spotkanie z moim mężem. Stałam się bardziej łagodna. Pozwoliłam sobie na okazywanie uczuć. Zaakceptowałam swoją kobiecość. Pan nauczył mnie, jak polegać na Nim w każdej sytuacji. Dziś myślę, że mój pierwszy rok małżeństwa byłby ogromnie trudny gdyby nie ten czas samotności, w którym Bóg tak wiele mi pokazał”. Audrey Roloff

„Czy myślisz czasami, że przez własną głupotę i grzech zepsułaś Boży plan dla Twojego życia? Pozwól, że przypomnę Ci o czymś. Nie jesteś aż tak potężna, moja droga. Nawróć się całym sercem a zobaczysz, że Bóg działa wielkie rzeczy w życiu tych, którzy oddają Mu wszystko i działają w porozumieniu z Nim”. Lisa Bevere, „Without rial”

„Jest coś pięknego w pewnej niedostępności, w subtelnej niedostępności kobiety, która nie daje od razu pełnego przystępu do siebie, która chce być poznawana, odkrywana, zdobywana. Kobieta, która zna swoją wartość, kobieta, która wie, że jest niezwykła i piękna nie potrzebuje się narzucać, nie potrzebuje całemu światu dookoła pokazywać jaka jest niezwykła, bo ona wie, że jaśnieje jak klejnot i ją po prostu widać, nie musi tego jeszcze pokazywać w złotej oprawce z brokatem”. Adam Szustak, „Ballady i romanse: Gołąbka w zagłębieniu skały”

„Dziś to jest dziś, a nie jutrzejsze wczoraj. Zanurz się w drobiazgach, ale znajdź czas na Mszę, na kawę, na lekturę prasy, przestrzeń na to, by do głowy wpadł ci nowy pomysł. Żyj do wieczora, wieczorem - żyj do rana. Naucz się cieszyć jak dziecko budujące domek z kart z każdego dodanego elementu, a nie całe życie frustruj się, że nie zostaną po tobie piramidy”. Szymon Hołownia, „Święci codziennego użytku”