„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”. (Według Mateusza 25, 13)

„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”. (Mt 25, 13)
„Bogu się służy tylko wówczas, kiedy Mu się służy tak, jak On chce”. św. o. Pio (cytat z książki „Ku zbawieniu. Myśli świętych i błogosławionych”)
Ps. Czuwanie to jeden ze sposobów, który proponuje Bóg, jako drogę świętości. ks. Rafał Jarosiewicz

Dziękując Bogu za dar rekolekcji w Koszalinie z Damianem Staynem, pamiętajmy o modlitwie za ponad tysiąc uczestników tego czasu. ks. Rafał Jarosiewicz

Do mężów: „Małżonkowie celebrują swój sakrament, czyli ich życie z Chrystusem także w czasie aktu seksualnego. Nazwanie aktu małżeńskiego celebracją sakramentu małżeństwa w wyjątkowy sposób podnosi jego godność. Takie stwierdzenia szokują ludzi, którzy nauczyli się źle patrzeć na seksualność. Trudno im przyjąć, że Bóg jest także zainteresowany szczęśliwym pożyciem seksualnym i w tym czasie obdarza małżonków swoimi darami”. „Seks jakiego nie znacie. Dla małżonków kochających Boga”, Ksawery Knotz OFM Cap

„Prawdziwa miłość jest wspólną drogą do świętości, jest rozwojem, niczego nie niszczy, wręcz przeciwnie wydobywa i powiększa dobro”. Wanda Półtawska, „Eros et iuventus!”

W restauracji niezadowolony klient przywołuje kelnera:
- Ten obrus jest brudny. Proszę go wymienić!
- Nie mamy już czystych obrusów.
- To proszę odwrócić go na drugą, czystą, stronę.
- A czy szanowny pan myśli, że obrus ma trzy strony?
Ps. Tak to jest, jeśli nie sprawdzasz dokąd idziesz, aby coś zjeść. ks. Rafał Jarosiewicz

Czy wiesz, że modlitwa Kościoła, karmiona słowem Bożym i celebracją liturgii, uczy nas modlitwy do Pana Jezusa? Zob. KKK 2665

„Duch Święty obdarza siłą do głoszenia nowości Ewangelii śmiało, głośno, w każdym czasie i miejscu, także pod prąd. Wzywajmy Go dzisiaj, umocnieni na modlitwie, bez której każde działanie narażone jest na ryzyko, że pozostanie puste, i bez której orędzie w końcu zostaje pozbawione duszy”. – Franciszek
Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium – O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie (pkt 259)

1 Potem podniósł mnie duch i zaprowadził mnie do wschodniej bramy świątyni Pańskiej, zwróconej ku wschodowi. A oto u wejścia do bramy znajdowało się dwudziestu pięciu mężów, wśród których ujrzałem Jaazaniasza, syna Azzura, i Pelatiasza, syna Benajasza, przywódców ludu. 2 I rzekł do mnie [Pan]: «Synu człowieczy, oto mężowie, w których myślach jest zło i którzy w tym mieście rozszerzają złe rady. 3 Mówią: ""Nieprędko buduje się domy. Oto kocioł, a my stanowimy mięso"". 4 Dlatego prorokuj przeciwko nim, prorokuj, synu człowieczy!» 5 Wówczas mną owładnął Duch Pański i rzekł do mnie: «Mów: Tak mówi Pan: W ten sposób powiedzieliście, domu Izraela, a Ja znam sprawy waszej duszy. 6 Wielu pomordowaliście w tym mieście, a jego ulice zasłaliście trupami. 7 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Trupy, które porozkładaliście w jego środku, są mięsem, a ono kotłem, wy jednak zostaniecie usunięci ze środka. 8 Boicie się miecza, a Ja sprowadzę na was miecz - wyrocznia Pana Boga. 9 Wypędzę was z jego obrębu, , wydam was w ręce obcych i przeprowadzę sąd nad wami. 10 Padniecie od miecza, będę was sądził na granicy izraelskiej i poznacie, że Ja jestem Pan. 11 Ono nie będzie dla was kotłem ani wy nie będziecie w nim mięsem; na granicy izraelskiej będę was sądził. 12 I poznacie, że ja Jestem Pan, do poleceń którego nie stosowaliście się ani nie wypełnialiście nakazów, ale wypełnialiście nakazy tych narodów, które was otaczają dokoła». 13 Skoro tylko skończyłem prorokować, umarł Pelatiasz, syn Benajasza. I upadłem na twarz, wołając głośno tymi słowami: «Ach, Panie Boże! Czy całkowicie wyniszczysz Resztę Izraela?»

Nowe przymierze zapowiedziane wygnańcom

14 Pan skierował do mnie te słowa: 15 «Synu człowieczy, oto do braci twoich, do zesłanych wraz z tobą, do wszystkich pokoleń izraelskich, do ogółu mawiali mieszkańcy Jerozolimy: ""Oddaleni jesteście od Pana. Ziemia ta nam została oddana w posiadanie"". 16 Dlatego mów: Tak mówi Pan Bóg: Wprawdzie wygnałem ich pomiędzy narody i rozproszyłem po krajach, jednak przez krótki czas będę dla nich świątynią w tych krajach, do których przybyli. 17 Dlatego mów: Tak mówi Pan Bóg: Zgromadzę was na nowo spośród obcych narodów, sprowadzę was z krajów, po których zostaliście rozproszeni, i dam wam ziemię Izraela. 18 Wrócą tam i wykorzenią z niej wszystkie bożki i obrzydliwości. 19 Dam im jedno serce i wniosę nowego ducha do ich wnętrza. Z ciała ich usunę serce kamienne, a dam im serce cielesne, 20 aby postępowali zgodnie z moimi poleceniami, strzegli nakazów moich i wypełniali je. I tak będą oni moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. 21 A co do tych, których serce skłania się ku bożkom i obrzydliwościom, to na ich głowy składam odpowiedzialność za ich postępowanie» - wyrocznia Pana Boga.

Chwała Pańska opuszcza Jerozolimę

22 Potem cheruby rozwinęły swe skrzydła i równocześnie z nimi [poruszyły się] koła, a chwała Boga Izraela spoczywała na nich u góry. 23 I odeszła chwała Pańska z granic miasta, i zatrzymała się na górze, która leży na wschód od miasta.
24 A duch uniósł mnie i zaprowadził z powrotem w Bożym zachwyceniu do zesłańców z ziemi chaldejskiej i tak skończyło się widzenie, które miałem. 25 Następnie opowiedziałem zesłańcom wszystkie te sprawy Pana, które mi On pozwolił widzieć.

Szukanie woli Bożej narażone jest także na pomyłki. Nie powinno nas to jednak zniechęcać w rozeznawaniu. ks. Rafał Jarosiewicz