Sens objawienia się Boga to przede wszystkim zgładzenie grzechu. 1 J 3, 5 „Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu”.

Dlaczego powinniśmy unikać grzechu? 1 J 3, 4 „Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem”.

Złożenie nadziei w Bogu już jest uświęcaniem się. 1 J 3, 3 „Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty”.

Jest dla nas nadzieja na nową, lepszą egzystencję. Wtedy będziemy podobni do Boga. 1 J 3, 2 „Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest”.

Szatan nieustannie próbuje wyrwać z naszych serc pewność, że jesteśmy ukochanymi dziećmi Bożymi. 1 J 3, 1 „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego”.

Sprawiedliwość wskazuje na samego Boga. 1 J 2, 29 „Jeżeli wiecie, że jest sprawiedliwy, to uznajcie również, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, pochodzi od Niego”.

Trwanie w Bogu pozwala nam oczekiwać z ufnością paruzji. 1 J 2, 28 „Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, abyśmy, gdy się zjawi, mieli w Nim ufność i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu”.

Trwając w Duchu Świętym mamy odpowiedzi od Niego samego. 1 J 2, 27 „Co do was, to namaszczenie które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w nim tak, jak was nauczył”.

Sens trwania w Bogu daje nam nadzieję na nieśmiertelność. 1 J 2, 25 „A obietnicą tą, daną przez Niego samego, jest życie wieczne”.

Wierność Ewangelii daje pewność trwania w Bogu. 1 J 2, 24 „Wy zaś zachowujecie w sobie to, co słyszeliście od początku. Jeżeli będzie trwało w was to, co słyszeliście od początku, to i wy będziecie trwać w Synu i w Ojcu”.