„Od Chrystusa, za pośrednictwem Kościoła, małżeństwo i rodzina otrzymują niezbędną łaskę do świadczenia o miłości Boga i życia życiem komunii”. – Franciszek
Posynodalna Adhortacja Apostolska Amoris Laetitia – O miłości w rodzinie (pkt 63)

1 Nie ciesz się, Izraelu,
nie krzycz z radości jak inne narody,
bo opuściłeś Boga swego uprawiając nierząd,
umiłowałeś zapłatę nieczystą
na wszystkich klepiskach zbożowych.
2 Klepiska, tłocznie nie dadzą żywności,
moszczu zabraknie.
3 Nie będą oni mieszkać dłużej w ziemi Pańskiej,
Efraim musi wracać do Egiptu -
w Asyrii będą jedli pokarmy nieczyste.
4 Nie będą wina wylewać na ofiarę dla Pana
ani też krwawych ofiar Jemu składać;
chleb ich się stanie tak jak chleb żałoby,
kto go spożyje - już nieczysty będzie;
bo chleb ich będzie tylko dla nich -
do domu Pańskiego nie wejdzie.
5 Cóż uczynicie w dzień święta,
w uroczysty dzień Pański?
6 Tak, oni muszą wędrować do Asyrii;
Egipt ich zbierze, a Memfis pogrzebie,
oset pokryje skarby ich ze srebra,
a ich namioty porosną cierniami.

Prorok cierpi prześladowanie

7 Oto nadchodzą dni kary,
zbliża się dzień odpłaty;
Izrael woła: ""Głupcem jest prorok,
a mąż natchniony szaleje"".
Tak jest z powodu wielkiej winy twojej
i ogromu twojej wrogości.
8 Efraim czatuje obok namiotu proroka,
na wszystkich jego drogach zastawiono sidła,
nawet i w domu swego Boga jest prześladowany.
9 Wykopali mu dół głęboki,
jak wtedy w Gibea,
lecz [Pan] pamięta ich nieprawości
i karać będzie ich grzechy.

Wspomnienie grzechów popełnionych w Baal-Peor

10 Jak winne grona na pustyni,
tak Izraela znalazłem;
jak na pierwszy owoc figowego drzewa
na waszych przodków patrzyłem:
lecz przyszli do Baal-Peor
i oddali się hańbie,
i stali się wstrętni jak to, co kochali.
11 Jak ptak uleci chwała Efraima:
nie będzie urodzin, ciąży ni poczęcia,
12 a choćby nawet wychowali synów,
będą ich pozbawieni, nim jeszcze dorosną:
biada im samym, kiedy się od nich oddalę.
13 Efraim - jak widzę -
czyni zwierzyną dziką swoje dzieci,
Efraim musi swoich synów wydać zabójcy.
14 ""Daj im, o Panie, co tylko dać zechcesz -
łono, które roni, i piersi wyschnięte!""

Kara za odstępstwo w Gilgal

15 Cała ich złość dokonała się w Gilgal,
tam też zacząłem ich nawiedzać
z powodu czynów nieprawych.
Wyrzucę ich z mego domu,
nie będę ich więcej miłował.
Wszyscy ich książęta są buntownikami.
16 Efraim powalony na ziemię,
wyschły jego korzenie -
nie przynoszą już więcej owocu;
a nawet gdy porodzą, Ja sprawię,
że umrze drogi owoc ich łona».
17 Mój Bóg ich odrzuci,
gdyż Go nie słuchali:
błąkać się będą między narodami.

Uśmiech, szczególnie wtedy jest cenny, gdy kosztuje nas trochę więcej. ks. Rafał Jarosiewicz

„O Jezu mój, Ty na sądzie w dzień ostateczny zażądasz sprawy z dzieła tego miłosierdzia; o Sędzio sprawiedliwy, ale i Oblubieńcze mój, dopomóż mi do spełnienia woli Twojej świętej”. (660)

„Powiedział więc im Jezus: Amen, amen mówię wam, jeśli nie zjecie ciała Syna Człowieka i (nie) wypijecie jego krwi, nie macie życia w sobie. Jedzący me ciało i pijący mą krew ma życie wieczne i ja podniosę go (w) ostatnim dniu. Bowiem ciało me prawdziwym jest pokarmem i krew ma prawdziwym jest napojem. Jedzący me ciało i pijący mą krew we mnie pozostaje i ja w nim. Jako wysłał mnie żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca, i jedzący mnie i ten żyć będzie przeze mnie”. (Według Jana 6, 53 – 57)

„Chrystus Pan, Kapłan wzięty spośród ludzi (por. Hbr 5,1-5), nowy lud „uczynił królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swemu” (Ap 1,6, por 5,9-10). Ochrzczeni bowiem poświęcani są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym, jako dom duchowy i święte kapłaństwo, aby przez wszystkie właściwe chrześcijaninowi uczynki składać ofiary duchowe i głosić moc Tego, który wezwał ich z ciemności do swego prawdziwego świata (por. 1 P 2,4-10). Toteż wszyscy uczniowie Chrystusowi, trwając w modlitwie i chwaląc wspólnie Boga (por. Dz 2,42-47), samych siebie składać mają na ofiarę żywą., świętą, miłą Bogu (por. Rz 12,1), wszędzie mają głosić świadectwo o Chrystusie, a tym którzy się tego domagają, zdawać sprawę z nadziei życia wiecznego, która jest w nich (por. 1 P 3,15). Kapłaństwo zaś powszechne wiernych i kapłaństwo urzędowe, czyli hierarchiczne, choć różnią się istotą a nie stopniem tylko, są sobie jednak wzajemnie przyporządkowane, jedno i drugie bowiem we właściwy sobie sposób uczestniczy w jednym kapłaństwie Chrystusowym. Kapłan urzędowy mianowicie, dzięki władzy świętej, jaką się cieszy, kształci lud kapłański i kieruje nim, sprawuje w zastępstwie Chrystusa (in persona Christi) Ofiarę eucharystyczną i składa ją Bogu w imieniu całego ludu, wierni zaś na mocy swego królewskiego kapłaństwa współdziałają w ofiarowaniu Eucharystii, pełnią też to kapłaństwo przez przyjmowanie sakramentów, modlitwę i dziękczynienie, świadectwo życia świątobliwego, zaparcie się siebie i czynną miłość”. (SW II, Konstytucja Dogmatyczna o Kościele, Lumen gentium, pkt. 10)

Starotestamentalne proroctwa pomagają apostołom, by mogli oni ukazywać kim jest Jezus, i jaka jest Jego misja. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 3, 22 – 24 „Powiedział przecież Mojżesz: Proroka jak ja wzbudził wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu. Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców”.

Niesamowity dar do duchowego wzrostu. – ks. Rafał Jarosiewicz
https://www.youtube.com/watch?v=gFriNRrJBwY
Zapraszamy do subskrybowania naszego kanału – SMS z Nieba TV - na YouTube

„Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa”. (Ps 40, 5)
„Dobra jest choroba ciała, jeżeli przez nią dusza do zdrowia przychodzi”. św. Bernard (cytat z książki „Ku zbawieniu. Myśli świętych i błogosławionych”)
Ps. Pan chce ukazywać nam piękno drogi, na której pragnie mieć swoich uczniów. ks. Rafał Jarosiewicz

„Blessed the man who sets his security in the LORD, who turns not to the arrogant or to those who stray after falsehood”. (Psalms 40, 5)