„I ujrzałem z morza zwierzę wychodzące, mające rogów dziesięć i głów siedem, i na rogach jego dziesięć diademów, i na głowach jego imię bluźnierstwa. I zwierzę, które ujrzałem, było podobne panterze, a stopy jego jak niedźwiedzia, a pysk jego jak pysk lwa. I dał mu smok moc jego, i tron jego, i władzę wielką. I jedna z głów jego jak zarżnięta na śmierć, i uderzenie śmierci jego zostało uzdrowione. I zdziwiła się cała ziemia za zwierzęciem i pokłonili się smokowi, bo dał władzę zwierzęciu, i pokłonili się zwierzęciu mówiąc: Kto podobny zwierzęciu, i kto może zacząć wojować z nim? I dane zostały mu usta mówiące wielkości i bluźnierstwa, i dana została mu władza uczynić (przez) miesięcy czterdzieści [i] dwa. I otworzyło pysk jego do bluźnierstw przeciw Bogu, (by) zelżyć imię jego i namiot jego, w niebie rozbijających namioty. I dane zostało mu uczynić wojnę ze świętymi i zwyciężyć ich, i dana została mu władza nad każdym plemieniem i ludem i językiem i narodem. I pokłonią się mu wszyscy zamieszkujący na ziemi, którego nie jest zapisane imię jego w zwoju życia baranka zabitego (na ofiarę), od założenia świata. Jeśli ktoś ma ucho niech usłyszy. Jeśli ktoś do niewoli, do niewoli idzie; jeśli ktoś mieczem (ma) zostać zabitym, (jemu) mieczem zostać zabitym. Tu jest wytrwałość i wiara świętych”. (Objawienie Jana 13, 1 – 10)