„I zamieszkujący na ziemi radują się nad nimi i cieszą się i dary posyłać będą jedni drugim, bo ci dwaj prorocy znękali zamieszkujących na ziemi. I po trzech dniach i pół duch życia od Boga wszedł w nich i stanęli na stopach ich, i strach wielki padł na oglądających ich. I usłyszeli głos wielki z nieba mówiący im: Wejdźcie tu, I weszli do nieba w chmurze, i zobaczyli ich wrogowie ich. I w ową godzinę stało się trzęsienie wielkie, i (jedna) dziesiąta miasta upadła, i zabici zostali w trzęsieniu imiona ludzi tysięcy siedem, a pozostali przestraszeni stali się i dali chwałę Bogu nieba. Biada drugie odeszło, oto biada trzecie przychodzi szybko. I siódmy zwiastun zatrąbił. I stały się głosy wielkie w niebie mówiące: Stało się królowanie świata Pana naszego i Pomazańca jego, i królować będzie na wieki wieków. I dwadzieścia czterej starsi przed Bogiem siedzący na tronach ich padli na twarze ich i pokłonili się Bogu, mówiąc: Dzięki czynimy ci, Panie, Boże Wszechwładco, Będący, i Był, bo wziąłeś moc twą wielką i zakrólowałeś. I narody rozgniewały się. I przyszedł gniew twój, i pora martwych być sądzonymi, i dać zapłatę sługom twym prorokom i świętym i bojącym się imienia twego, małych i wielkich, i zniszczyć niszczących ziemię. I otwarty został przybytek Boga w niebie i dała się widzieć arka Przymierza jego w przybytku jego. I stały się błyskawice i głosy i grzmoty i trzęsienie i grad wielki”. (Objawienie Jana 11, 10 – 19)