„A zwiastunowi w Laodycei zgromadzenia napisz: Te (rzeczy) mówi Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Boga. Znam twe czyny, bo ani zimny jesteś, ani gorący. Oby zimny byłeś lub gorący. Tak, skoro letni jesteś i ani gorący ani zimny, zamierzam cię wyrzygać z ust mych. Bo mówisz, że: Bogaty jestem i wzbogaciłem się i niczego potrzebę mam, a nie wiesz, że ty jesteś nędzny, i godny litości, i biedny, i ślepy, i nagi; radzę ci kupić u mnie złoto wypalone z ognia, aby wzbogaciłeś się, i szaty białe, aby odziałeś się i nie stał się widoczny wstyd nagości twej; i maścią namaścić oczy twe, aby widziałeś. Ja, ilu pokocham, upominam i karcę. Bądź gorliwy więc i zmień myślenie. Oto stanąłem u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, [i] wejdę do niego i wieczerzać będę z nim i on ze mną. Zwyciężający, dam mu usiąść ze mną na tronie mym, jak i ja zwyciężyłem i usiadłem z Ojcem mym na tronie jego. Mający ucho niech usłyszy, co duch mówi zgromadzeniom”. (Objawienie Jana 3, 14 – 22)