„I gdy ujrzałem go, padłem do stóp jego jak martwy. I położył prawicę jego na mnie mówiąc: Nie bój się. Ja jestem pierwszy i ostatni, i żyjący, i stałem się martwy i oto żyjący jestem na wieki wieków, i mam klucze śmierci i otchłani. Zapisz więc, co ujrzałeś i co (jest) i co ma stać się po tym. Tajemnicę siedmiu gwiazd, które ujrzałeś na prawicy mej, i siedem świeczników złotych: Siedem gwiazd zwiastunami siedmiu zgromadzeń są i świeczników siedem siedmioma zgromadzeniami są. Zwiastunowi w Efezie zgromadzenia napisz: Te (rzeczy) mówi trzymający siedem gwiazd w prawicy jego, chodzący w środku siedmiu świeczników złotych. Znam czyny twe i trud i wytrwałość twą, i że nie możesz znieść złych, i wypróbowałeś nazywających siebie wysłannikami, a nie są, i znalazłeś ich kłamliwymi. I wytrwałość masz, i zniosłeś z powodu imienia mego, i nie znużyłeś się. Ale mam przeciw tobie, że miłość twą pierwszą opuściłeś. Przypominaj sobie więc, skąd spadłeś, i zmień myślenie, i pierwsze czyny uczyń. Jeśli zaś nie, przychodzę przeciw tobie i ruszę świecznik twój z miejsca jego, jeśli nie zmienisz myślenia. Ale to masz, że nienawidzisz czynów nikolaitów, których i ja nienawidzę. Mający ucho niech usłyszy, co duch mówi zgromadzeniom. Zwyciężającemu dam mu zjeść z drzewa życia, które jest w raju Boga”. (Objawienie Jana 1, 17 – 2, 7)