„Objawienie Jezusa Pomazańca, które dał mu Bóg, (by) pokazać sługom jego, co ma stać się (szybko); i oznaczył, wysławszy przez zwiastuna jego słudze jego Janowi, który poświadczył słowo Boga i świadectwo Jezusa Pomazańca, ile ujrzał. Szczęśliwy odczytujący i (ci) słuchający słów proroctwa i strzegący, (co) w nim napisane, bowiem pora bliska. Jan siedmiu (społecznościom) zwołanych w Azji Łaska wam i pokój od (tego który) Będący i Był i Przychodzący i od siedmiu duchów, które przed tronem jego, i od Jezusa Pomazańca, (który) świadkiem wiernym, pierworodnym (z) martwych i władcą królów ziemi. Miłującemu nas i (temu) który uwolnił) nas z grzechów naszych w krwi jego i uczynił nas królestwem, kapłanami Boga i Ojca jego jemu chwała i potęga na wieki [wieków]. Amen”. (Objawienie Jana 1, 1 – 6)