„Juda, Jezusa Pomazańca niewolnik, brat zaś Jakuba, w Bogu Ojcu umiłowanym i (przez) Jezusa Pomazańca ustrzeżonym powołanym: litość wam, i pokój, i miłość oby została pomnożona. Umiłowani, całą gorliwość sobie czyniąc, (by) pisać wam o wspólnym naszym zbawieniu, konieczność powziąłem, (by) napisać wam, zachęcając, (by) walczyć dla raz przekazanej świętym wiary. Wślizgnęli się bowiem jacyś ludzie, od dawna zawczasu zapisani na ten sąd, bezbożni, Boga naszego łaskę zamieniający na rozpasanie i (tego) jedynie Władcę i Pana naszego, Jezusa Pomazańca, odrzucający”. (Judy 1 – 4)