„Gdy więc dzieci stały się uczestnikami krwi i ciała, i On podobnie zaczął uczestniczyć (z) nimi, aby przez śmierć zostawiłby bezczynnym (tego) siłę mającego śmierci; to jest oszczercę, i uwolniłby tych, jacy (w) bojaźni (przed) śmiercią przez całe życie podlegli byli niewoli. Nie bowiem chyba zwiastunom dopomaga, ale nasieniu Abrahama dopomaga. Stąd też był zobowiązany we wszystkim (do) braci zostać upodobnionym, aby litościwym stałby się i wiernym arcykapłanem (co do tych) względem Boga, ku przebłagać (za) grzechy ludu; w czym bowiem doznał cierpienia, sam doświadczony, może doświadczanym pomóc”. (Do Hebrajczyków 2, 14 – 18)