„Wdzięczność mam (dla) Boga, któremu służę od przodków w czystym sumieniu, ponieważ nieustannym mam (to) o tobie wspomnienie w błaganiach mych nocą i dniem, pragnąc cię zobaczyć, przypomniawszy sobie (o) twych łzach, aby radością zostałbym wypełniony, przypomnienie wziąwszy (o) (tej) w tobie nieobłudnej wierze, która zamieszkała najpierw w babce twej Lois i matce twej Eunice, jestem przekonany zaś, że i w tobie”. (Do Tymoteusza II 1, 3 – 5)