„Bogatym w (tym) teraz wieku nakazuj, aby nie wysoko myśleć i nie oprzeć nadziei na bogactwa niejasności, ale na Bogu, podającemu nam wszystko bogato ku wykorzystaniu, dobrze działać, wzbogacać się w czynach pięknych, chętnie dzielącymi się być, skorymi do czynienia wspólnym, odkładającymi sobie samym fundament piękny na (to) mające nastąpić, aby chwyciliby się (tego) istotnie życia”. (Do Tymoteusza I 6, 17 – 19)