„Od zaś (tych) uważanych, (że) być czymś jakimi niegdyś byli, nic mi (nie) przewyższa; oblicza Bóg człowieka nie bierze mnie bowiem (ci) uważani nic (nie) dodatkowo nałożyli, ale przeciwnie, zobaczywszy, że mam powierzoną dobrą nowinę nieobrzezania tak jak Piotr obrzezania, (Ten) bowiem, (który zaczął działać w) Piotrze ku wysłannictwu obrzezania, zaczął działać w i mnie ku poganom, i poznawszy łaskę daną mi, Jakub i Kefas i Jan, (ci) uważani, (że) kolumnami być, prawice dali mnie i Barnabie wspólnoty, aby my ku poganom, oni zaś ku obrzezaniu; jedynie (o) ubogich aby przypominalibyśmy sobie, (w) czym i wykazałem gorliwość, (by) samo to uczynić”. (Do Galatów 2, 6 – 10)