„Posłałem zaś (tych) braci, aby nie chluba nasza, (ta) co do was, została uczyniona pustą w sprawie (tej), aby, jak mówiłem, przygotowani byliście, aby nie jakoś jeśli przyszliby razem ze mną Macedończycy i znaleźliby was nieprzygotowanymi, zostaliśmy zawstydzeni my, aby nie mówiłbym wy, na podstawie tej. Koniecznym więc uznałem zachęcić (tych) braci, aby wcześniej przyszli do was i wcześniej wydoskonalili (to) wcześniej ogłoszone wysławianie wasze, (że) to gotowe być tak, jak wysławianie i nie jak zachłanność”. (Do Koryntian II 9, 3 – 5)