„Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, współpracowników mych w Pomazańcu Jezusie, którzy za duszę mą swoją szyję podsunęli, którym nie ja jedyny dziękuję, ale i wszystkie (społeczności) wywołanych pogan, i (tę) w domu ich (społeczność) wywołanych. Pozdrówcie Epeneta, umiłowanego mego, który jest pierwociną Azji dla Pomazańca. Pozdrówcie Marię, która wielce utrudziła się dla was. Pozdrówcie Andronika i Juniasa, krewnych mych i współjeńców mych, kórzy są znaczni wśród wysłanników, którzy i przede mną stali się w Pomazańcu”. (Do Rzymian 16, 3 – 7)