„To zaś oni (gdy mówili), sam stanął w środku nich i mówi im: Pokój wam. Spanikowanymi zaś i przestraszonymi stawszy się, uważali (że) ducha (oglądają). I powiedział im: Dlaczego zmąceni jesteście i dla czego spory powstają w sercu waszym? Zobaczcie ręce me i stopy me, że ja jestem sam. Pomacajcie mnie i zobaczcie, bo duch mięsa i kości nie ma, jak mnie oglądacie mającego. I to powiedziawszy pokazał im ręce i stopy. Jeszcze zaś (gdy nie wierzyli) oni z radości i (gdy dziwili się), powiedział im: Macie co jadalnego tutaj? Oni zaś podali mu ryby smażonej część. I wziąwszy wobec nich zjadł”. (Według Łukasza 24, 36 – 43)