To, co po ludzku jest przypadkowe, u Boga zapisane jest w odwiecznych planach Łk 1, 8 – 10 „Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia”.

Bóg bezpłodność wybiera często, aby objawić swoją chwałę Łk 1, 7 „Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już posunięci w latach”.

Łukasz, przedstawiając historię o Jezusie, pokazuje wiele osób żyjących w tamtym czasie oraz historie ich życia Łk 1, 5 – 6 „Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich”.

Łukasz ma świadomość, że wielu starało się ułożyć opowiadania o tym, co uczynił Jezus, a jednak on też podejmuje się tego zadania Łk 1, 1 – 4 „Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono”.

Głoszenie nauki, potwierdzane znakami, to także dziś doświadczenie uczniów Jezusa, którzy wypełniają Jego misję Mk 16, 20 „Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły”.

Pan Jezus realizuje swoją misję także przez to, że jest czas na odejście Mk 16, 19 „Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga”.

Aby sprawdzić poziom swojej wiary warto przejrzeć się w Ewangelii Mk 16, 17 – 18 „Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie”.

Pan Jezus do wiary w Niego przywiązuje szczególne łaski – życie wieczne Mk 16, 16 „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony”.

Nakaz Jezusa obowiązuje nieustannie Jego uczniów Mk 16, 15 „I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”

Jezus, gdy jest odrzucane świadectwo Jego uczniów, często sam wkracza, aby pokazać, kim jest Mk 16, 14 „W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego”.