Warto być pszenicą, by być w Bożym spichlerzu Mt 13, 30 „Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zawieźcie do mego spichlerza”.

Księga Wyjścia 36, 23 – 27 „A zrobiono dla przybytku dwadzieścia desek na ścianę południową 24 i czterdzieści podstaw srebrnych sporządzonych pod te dwadzieścia desek, na każdą deskę dwie podstawy na oba jej czopy. 25 A po drugiej stronie przybytku na ścianę północną zrobiono także dwadzieścia desek. 26 A do nich czterdzieści podstaw srebrnych, po dwie podstawy na każdą deskę. 27 A dla tylnej części przybytku na ścianę zachodnią sporządzono sześć desek”.

„I mówił: Jak mamy przyrównać królestwo Boga lub w jakim je przykładzie mamy umieścić? Jak ziarno gorczycy, które kiedy posieje się na ziemię, najmniejsze (jest) (z) wszystkich nasion na ziemi, i kiedy posieje się, wychodzi, i staje się większe (od) wszystkich warzyw i czyni gałęzie wielkie, tak że (mogą) pod cieniem jego ptaki nieba gnieździć się”. (Według Marka 4, 30 – 32)

Bóg pozwala, aby chwast rósł z pszenicą i ma w tym cel Mt 13, 28 – 29 „Odpowiedział im: Nieprzyjazny człowiek to sprawił. Rzekli mu słudzy: chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go? A on im odrzekł: Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy”.

Księga Wyjścia 36, 19 – 22 „Oprócz tego uczyniono nakrycie na namiot ze skór baranich barwionych na czerwono i wreszcie nakrycie na wierzch ze skór delfinów. 20 I z drzewa akacjowego zrobiono deski na przybytek i ustawiono je pionowo. 21 Wysokość deski wynosiła dziesięć łokci, a szerokość jednej deski półtora łokcia. 22 Każda deska miała dwa czopy osadzone jeden naprzeciw drugiego; tak zrobiono u wszystkich desek przybytku”.

„Znów usłyszeliście, że powiedziane zostało dawnym: Nie będziesz krzywoprzysięgał, oddasz zaś Panu przysięgi twe. Ja zaś mówię wam nie przysięgać całkiem, ani na niebo, bo tronem jest Boga, ani na ziemię, bo podnóżkiem jest stóp jego, ani na Jerozolimę, bo miastem jest wielkiego króla. Ani na głowę twą przysięgałbyś, bo nie możesz jednego włosa białym uczynić lub czarnym”. (Według Mateusza 5, 33 – 36)

Słudzy czasem są zdziwieni, że w Bożym zasiewie jest tyle chwastu Mt 13, 27 „Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?”

Księga Wyjścia 36, 15 – 18 „Długość jednego nakrycia wynosiła trzydzieści łokci, a szerokość jednego nakrycia cztery łokcie, i te jedenaście nakryć miały jednakowe wymiary. 16 Powiązano ze sobą pięć nakryć osobno, a pozostałe sześć osobno. 17 I przyszyto pięćdziesiąt wstążek na brzegach jednego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte, i pięćdziesiąt wstążek na brzegach drugiego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte. 18 Ponadto przyszyto pięćdziesiąt kółek z brązu i w ten sposób związano nakrycia przybytku, że utworzyły jedną całość”.

„Mówi mu kobieta: Panie, widzę, że prorokiem jesteś ty. Ojcowie nasi na górze tej zaczęli kłaniać się. A wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie kłaniać się trzeba. Mówi jej Jezus: Wierz mi, kobieto, że przychodzi godzina, gdy ani na górze tej, ani w Jerozolimie kłaniać się będziecie Ojcu. Wy kłaniacie się, (temu) kogo nie znacie, my kłaniamy się, (temu) kogo znamy, bo wybawienie z Judejczyków jest”. (Według Jana 4, 19 – 22)

W Królestwie Bożym, które budujemy będą przeciwności Mt 13, 24 – 25 „Inną przypowieść im przedłożył: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł”.