Mąż wraca zbyt późnym wieczorem do domu, w tak zwanym stanie jednoznacznie wskazującym. W przedpokoju czeka żona z wałkiem, teściowa z patelnią.
– Jak miło, że do tej pory czekałyście na mnie, ale idźcie już spać. Nie jestem głodny…
Ps. Nie ma to, jak mieć pozytywne nastawienie do życia wobec każdego „wałka i patelni”.