– Kowalskiii!!! – wrzeszczy od dziesięciu minut dyrektor – słyszy pan?!!! Ile razy można mówić, a wszystko to groch o ścianę!!!
– Najmocniej przepraszam, panie dyrektorze. Pan może nie pamięta, że ja tu pracuję tylko na pół etatu, a nie na cały. Proszę więc na mnie krzyczeć o połowę ciszej i o połowę krócej!
Ps. I niech ktoś powie, że dystans do siebie to nie jest dobra rzecz.