św. Faustyna „Przez cały czas probacji moim obowiązkiem było pomagać siostrze w westiarni. Obowiązek ten dał mi dużo sposobności do ćwiczenia się w cnotach. Nieraz poszłam ze trzy razy z bielizną do niektórych sióstr, i to człowiek nie mógł dogodzić. Ale poznałam i wielkie cnoty niektórych sióstr, które zawsze prosiły, żeby im dawać co jest najlichszego w całej westiarni. Podziwiałam tego ducha pokory i umartwienia”. (179)