Z Dzienniczka św. s. Faustyny (2629)
Z „Dzienniczka” św. s. Faustyny – godz. 15:00
Codziennie w Godzinie Miłosierdzia otrzymasz wybrany fragment z „Dzienniczka” św. siostry Faustyny Kowalskiej.
np. „Kiedy czuję, że cierpienie przechodzi siły moje, wtenczas uciekam się do Pana w Najświętszym Sakramencie, a głębokie milczenie jest mową moją do Pana”. (73)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Córko moja, bierz łaski, którymi ludzie gardzą; bierz, ile udźwignąć zdołasz”. (454)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Widzisz te dusze, które są podobne w cierpieniach i wzgardzie do mnie, te też będą podobne i w chwale do mnie; a te, które mają mniej podobieństwa do mnie w cierpieniu i wzgardzie – te też będą miały mniej podobieństwa i w chwale do mnie”. (446)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Pragnę, abyś żyła wolą moją w najtajniejszych głębiach swej duszy”. (443)
św. Faustyna „Wtem usłyszałam te słowa: Przez ciebie, jako przez tę Hostię, przejdą promienie miłosierdzia na świat”. (441)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Nie lękaj się, ja sam uzupełnię wszystko, czego tobie nie dostawa”. (435)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Córko moja, nie lękaj się niczego, jam zawsze z tobą; wszyscy przeciwnicy o tyle ci tylko szkodzić będą, o ile ja im na to pozwolę. Tyś mi jest mieszkaniem i stałym odpocznieniem moim, dla ciebie powstrzymam rękę karzącą, dla ciebie błogosławię ziemi”. (431)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Przygotujesz świat na ostateczne przyjście moje”. (429)
św. Faustyna „Jezus do s. Faustyny: Czy widzisz ten księżyc i te gwiazdy? (…) Te gwiazdy to są dusze wiernych chrześcijan, a księżyc to są dusze zakonne. Widzisz, jak wielka różnica światła jest między księżycem a gwiazdami, tak w niebie jest wielka różnica między duszą zakonną a wiernego chrześcijanina. (…) Prawdziwa wielkość jest w miłowaniu Boga i w pokorze”. (424)
św. Faustyna „Widząc poświęcenie i trud ks. dr Sopoćki w tej sprawie, podziwiałam w nim cierpliwość i pokorę; wiele to wszystko kosztowało, nie tylko trudów i różnych przykrości, ale i wiele pieniędzy, a jednak na wszystko łożył ks. dr Sopoćko. Widzę, że Opatrzność Boża go przygotowała do spełnienia tego dzieła miłosierdzia, wpierw nim ja Boga o to prosiłam. O, jak dziwne drogi są Twoje, Boże, i szczęśliwe dusze, które idą za głosem łaski Bożej”. (422)
św. Faustyna „Wtem usłyszałam te słowa: Tyś świadkiem miłosierdzia mego, na wieki stać będziesz przed tronem moim jako żywy świadek miłosierdzia mego”. (417)
