„Obrzezanie niczym jest, i nieobrzezanie niczym jest, ale strzeżenie przykazań Boga. Każdy w powołaniu, którym został powołany, w tym niech trwa. Niewolnikiem zostałeś powołany? Nie cię niech martwi, ale jeśli i możesz wolny stać się, bardziej posłuż się. Bowiem w Panu powołany niewolnik wyzwoleńcem Pana jest; podobnie wolny powołany niewolnikiem jest Pomazańca. (Za cenę) szacunku zostaliście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi. Każdy w czym został powołany, bracia, w tym niech trwa przy Bogu”. (Do Koryntian I 7, 19 – 24)

„Obrzezanie niczym jest, i nieobrzezanie niczym jest, ale strzeżenie przykazań Boga. Każdy w powołaniu, którym został powołany, w tym niech trwa. Niewolnikiem zostałeś powołany? Nie cię niech martwi, ale jeśli i możesz wolny stać się, bardziej posłuż się. Bowiem w Panu powołany niewolnik wyzwoleńcem Pana jest; podobnie wolny powołany niewolnikiem jest Pomazańca. (Za cenę) szacunku zostaliście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi. Każdy w czym został powołany, bracia, w tym niech trwa przy Bogu”. (Do Koryntian I 7, 19 – 24)

„Jest uświęcony bowiem mąż, (ten) niewierzący, w (tej) kobiecie i jest uświęcona kobieta, (ta) niewierząca, w (tym) bracie; gdyż wtedy dzieci wasze nieczyste byłyby, teraz zaś święte są. Jeśli zaś niewierzący oddziela się, niech się oddziela; nie jest poddany niewoli brat lub siostra w tych (warunkach); w zaś pokoju powołał was Bóg. Co bowiem wiesz, kobieto, czy męża zbawisz? Lub co wiesz, mężu, czy kobietę zbawisz? Jeśli nie, każdemu jak przydzielił Pan, każdego jak powołał Bóg, tak niech chodzi. I tak w (społecznościach) wywołanych wszystkich rozporządzam. Obrzezany ktoś został powołany? Nie niech naciąga sobie. W nieobrzezaniu jest powołany ktoś? Nie niech obrzeza się”. (Do Koryntian I 7, 14 – 18)

„Mówię zaś niezaślubionym i wdowom: piękne (dla) nich, jeśli trwać będą jak i ja; jeśli zaś nie wytrzymują, niech się zaślubią, lepiej bowiem jest zaślubić się niż płonąć. Zaś zaślubionym nakazuję, nie ja, ale Pan, kobieta od męża nie oddzielić się jeśli zaś i oddzieliłaby się, niech trwa niezaślubiona lub (z) mężem niech się pojedna i mąż kobietę nie odrzucać. Zaś pozostałym mówię ja, nie Pan: jeśli jakiś brat kobietę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim, nie niech odrzuca jej; i kobieta jeśli jakaś ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią, nie niech odrzuca (tego) męża”. (Do Koryntian I 7, 8 – 13)

„Mówię zaś niezaślubionym i wdowom: piękne (dla) nich, jeśli trwać będą jak i ja; jeśli zaś nie wytrzymują, niech się zaślubią, lepiej bowiem jest zaślubić się niż płonąć. Zaś zaślubionym nakazuję, nie ja, ale Pan, kobieta od męża nie oddzielić się jeśli zaś i oddzieliłaby się, niech trwa niezaślubiona lub (z) mężem niech się pojedna i mąż kobietę nie odrzucać. Zaś pozostałym mówię ja, nie Pan: jeśli jakiś brat kobietę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim, nie niech odrzuca jej; i kobieta jeśli jakaś ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią, nie niech odrzuca (tego) męża”. (Do Koryntian I 7, 8 – 13)

„O zaś czym napisaliście: piękne (dla) człowieka kobiety nie dotykać; przez zaś nierządy każdy (tę) swoją kobietę niech ma i każda (tego) własnego męża niech ma. (Tej) kobiecie mąż powinność niech oddaje, podobnie zaś i (ta) kobieta mężowi. Kobieta własnym ciałem nie włada, ale mąż; podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada, ale kobieta. Nie pozbawiajcie się wzajemnie, chyba że (może) z uzgodnienia do (jakiejś) pory, aby mieliście czas (dla) modlitwy i znowu później tym samym byliście, aby nie doświadczał was szatan przez nieopanowanie wasze. To zaś mówię według przyzwolenia, nie według rozkazu. Chciałbym zaś wszyscy ludzie być jak i ja sam, ale każdy własny ma dar z Boga; ten tak, ten zaś tak”. (Do Koryntian I 7, 1 – 7)

„O zaś czym napisaliście: piękne (dla) człowieka kobiety nie dotykać; przez zaś nierządy każdy (tę) swoją kobietę niech ma i każda (tego) własnego męża niech ma. (Tej) kobiecie mąż powinność niech oddaje, podobnie zaś i (ta) kobieta mężowi. Kobieta własnym ciałem nie włada, ale mąż; podobnie zaś i mąż własnym ciałem nie włada, ale kobieta. Nie pozbawiajcie się wzajemnie, chyba że (może) z uzgodnienia do (jakiejś) pory, aby mieliście czas (dla) modlitwy i znowu później tym samym byliście, aby nie doświadczał was szatan przez nieopanowanie wasze. To zaś mówię według przyzwolenia, nie według rozkazu. Chciałbym zaś wszyscy ludzie być jak i ja sam, ale każdy własny ma dar z Boga; ten tak, ten zaś tak”. (Do Koryntian I 7, 1 – 7)

„[Lub] nie wiecie, że łączący się (z) nierządną, jednym ciałem jest? Będą bowiem, mówi, dwoje ku ciału jednemu. Zaś łączący się (z) Panem jednym duchem jest. Uciekajcie (przed) nierządem. Każde zgrzeszenie, które uczyniłby człowiek, na zewnątrz ciała jest, zaś popełniający nierząd ku własnemu ciału grzeszy. Czy nie wiecie, że ciało wasze przybytkiem (tego) w was Świętego Ducha jest, którego macie od Boga, i nie jesteście was samych? Zostaliście kupieni bowiem (za cenę) szacunku, oddajcie chwałę więc Bogu w ciele waszym”. (Do Koryntian I 6, 16 – 20)

„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale nie ja będę władany przez coś. Potrawy (dla) brzucha, i brzuch (dla) potraw, zaś Bóg i ten i te uzna za bezużyteczne. Zaś ciało nie (dla) nierządu, ale (dla) Pana, i Pan (dla) ciała. Zaś Bóg Pana wskrzesił, i nas wskrzesi przez moc Jego. Nie wiecie, że ciała wasze członkami Pomazańca są? Zabrawszy więc członki Pomazańca, uczynię nierządnej członkami? Nie może stać się!” (Do Koryntian I 6, 12 – 15)

„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale nie ja będę władany przez coś. Potrawy (dla) brzucha, i brzuch (dla) potraw, zaś Bóg i ten i te uzna za bezużyteczne. Zaś ciało nie (dla) nierządu, ale (dla) Pana, i Pan (dla) ciała. Zaś Bóg Pana wskrzesił, i nas wskrzesi przez moc Jego. Nie wiecie, że ciała wasze członkami Pomazańca są? Zabrawszy więc członki Pomazańca, uczynię nierządnej członkami? Nie może stać się!” (Do Koryntian I 6, 12 – 15)