„Mówię zaś niezaślubionym i wdowom: piękne (dla) nich, jeśli trwać będą jak i ja; jeśli zaś nie wytrzymują, niech się zaślubią, lepiej bowiem jest zaślubić się niż płonąć. Zaś zaślubionym nakazuję, nie ja, ale Pan, kobieta od męża nie oddzielić się jeśli zaś i oddzieliłaby się, niech trwa niezaślubiona lub (z) mężem niech się pojedna i mąż kobietę nie odrzucać. Zaś pozostałym mówię ja, nie Pan: jeśli jakiś brat kobietę ma niewierzącą i ta zgadza się mieszkać z nim, nie niech odrzuca jej; i kobieta jeśli jakaś ma męża niewierzącego i ten zgadza się mieszkać z nią, nie niech odrzuca (tego) męża”. (Do Koryntian I 7, 8 – 13)