Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2566)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Jednakże ani kobieta niezależnie od męża, ani mąż niezależnie od kobiety w Panu. Jak właśnie bowiem kobieta z męża, tak i mąż przez kobietę; zaś wszystko z Boga. W was samych osądźcie: Przystojne jest, (żeby) kobieta niezakryta (do) Boga modlić się? I nie natura sama naucza nas, że mąż jeśli zapuszcza włosy, brakiem szacunku jemu jest, kobieta zaś, jeśli zapuszcza włosy, chwałą jej jest? Bo włos zamiast okrycia jest dany [jej]. Jeśli zaś ktoś uważa kłótliwy być, my takie przyzwyczajenie nie mamy, ani (społeczności) wywołanych Boga”. (Do Koryntian I 11, 11 – 16)
„Mąż bowiem nie powinien zakrywać sobie głowy, obrazem i wyobrażeniem Boga będąc; kobieta zaś wyobrażeniem męża jest. Nie bowiem jest mąż z kobiety, ale kobieta z męża; i bowiem nie został stworzony mąż dla kobiety, ale kobieta dla męża. Przez to powinna kobieta władzę mieć na głowie z powodu zwiastunów”. (Do Koryntian I 11, 7 – 10)
„Każdy mąż modlący się lub prorokujący na głowie mając, zawstydza głowę swą; każda zaś kobieta modląca się lub prorokująca (z) nienakrytą głową zawstydza głowę swą, jednym bowiem jest i (tym) samym (z) ogoloną. Jeśli bowiem nie zakrywa się kobieta, i niech się strzyże; jeśli zaś haniebne (dla) kobiety być strzyżoną i być goloną, niech zakrywa się”. (Do Koryntian I 11, 4 – 6)
„Naśladowcami mymi stawajcie się, jak i ja Pomazańca. Pochwalam zaś was, że wszystko me pamiętacie i jak przekazałem wam przekazy, nabywacie. Chcę zaś wy wiedzieć, że każdego męża głową Pomazaniec jest, głową zaś kobiety mąż, głową zaś Pomazańca Bóg”. (Do Koryntian I 11, 1 – 3)
„Jeśli ja (dzięki) łasce uczestniczę, dlaczego krzywdząco o mnie się mówi, za co ja dziękuję? Czy to więc jecie, czy to pijecie, czy to coś czynicie, wszystko ku chwale Boga czyńcie. Nie powodującymi potknięcia się i (dla) Judejczyków stawajcie się i (dla) Hellenów i (dla) (społeczności) wywołanych Boga, Jak i ja w ogóle wszystkim (staram się przypodobać), nie szukając mojego pożytku, ale (tego) wielu, aby zostali zbawieni”. (Do Koryntian I 10, 30 – 33)
„Jeśliby zaś ktoś wam powiedział: To świątyni ofiarowane jest, nie jedzcie z powodu tamtego, (który oświadczył), i sumienia sumienia zaś mówię nie (tego) swojego, ale (tego) drugiego. Po co bowiem wolność ma jest sądzona przez inne sumienie?” (Do Koryntian I 10, 28 – 29)
„Żaden (to) swoje niech szuka, ale (to) drugiego. Wszystko w jatce sprzedawane jedzcie, nic (nie) osądzając z powodu sumienia, Pana bo ziemia i wypełnienie jej. Jeśli ktoś zaprasza was (z) niewierzących i chcecie iść, wszystko podawane wam jedzcie, nic (nie) osądzając z powodu sumienia”. (Do Koryntian I 10, 24 – 27)
„Nie możecie kielicha Pana pić i kielicha demonów; nie możecie (w) stole Pana uczestniczyć i (w) stole demonów. Czy pobudzamy do zazdrości Pana? Czy silniejsi (od) Niego jesteśmy? Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje”. (Do Koryntian I 10, 21 – 23)
„Bo jednym chlebem, jednym ciałem wielu jesteśmy, bo wszyscy z (tego) jednego chleba uczestniczymy. Patrzcie (na) Izraela według ciała, czyż nie jedzący ofiary wspólnikami ołtarza są? Co więc mówię? Że ofiarowane wizerunkom czymś jest? Lub że wizerunek czymś jest? Ale że co zabijają na ofiarę, demonom i nie Bogu [zabijają na ofiarę]; nie chcę zaś wy wspólnikami demonów stawać się”. (Do Koryntian I 10, 17 – 20)
„Przeto, umiłowani moi, uciekajcie od bałwochwalstwa. Jak rozsądnym mówię, osądźcie wy, co mówię. Kielich wysławiania, który wysławiamy, czyż nie wspólnotą jest krwi Pomazańca? Chleb, który łamiemy, czyż nie wspólnotą ciała Pomazańca jest?” (Do Koryntian I 10, 14 – 16)