„Co bowiem? Oprócz (tego) że każdym sposobem, czy to pozorem, czy to prawdą, Pomazaniec jest zwiastowany, i przez to raduję się; ale i będę się radował, wiem bowiem, że to mi wyjdzie ku zbawieniu przez wasze błaganie i zaopatrzenie Ducha Jezusa Pomazańca, według wyczekiwania i nadziei mej, że w niczym (nie) zostanę zawstydzony, ale w całej otwartości, jak każdej chwili i teraz, wywyższony zostanie Pomazaniec w ciele mym, czy to przez życie, czy to przez śmierć”. (Do Filipian 1, 18 – 20)

„Niektórzy i z powodu zawiści i sporu, niektórzy zaś i z powodu upodobania Pomazańca ogłaszają, ci z miłości, wiedząc, że ku obronie dobrej nowiny jestem położony, ci zaś z podjudzania Pomazańca zwiastują, nie w sposób nieskalany, spodziewając się utrapienie podnosić więzom mym”. (Do Filipian 1, 15 – 17)

„Wiedzieć zaś wy chcę, bracia, że (te) przeciwko mnie bardziej ku postępowi dobrej nowiny przyszły, tak że więzy me widoczne w Pomazańcu stać się w całym pretorium i pozostałym wszystkim, i coraz liczniejsi (z) braci w Panu, przekonani więzami mymi, jeszcze obficiej odważać się bez bojaźni słowo mówić”. (Do Filipian 1, 12 – 14)

„Świadkiem bowiem mym Bóg, że pragnę wszystkich was w sercu Pomazańca Jezusa. I (o) to modlę się, aby miłość wasza jeszcze bardziej i bardziej obfitowała w poznaniu i każdym spostrzeżeniu, ku aprobować wy (te) przewyższające, aby byliście nieskażonymi i nie powodującymi potknięcia się do dnia Pomazańca, którzy wypełnili sobie owoc sprawiedliwości, (ten) przez Jezusa Pomazańca ku chwale i pochwale Boga”. (Do Filipian 1, 8 – 11)

„Dziękuję Bogu memu przy każdym wspomnieniu (o) was, każdej chwili w każdym błaganiu mym za wszystkich was z radością błaganie czyniąc sobie, z powodu wspólnoty waszej względem dobrej nowiny od pierwszego dnia aż do teraz, będąc przekonanym (co do) samego tego, że (Ten), (który rozpoczął) w was dzieło dobre, wypełniać będzie aż do dnia Pomazańca Jezusa; jak jest sprawiedliwie (dla) mnie to, (by) myśleć o wszystkich was, z powodu mieć ja w sercu was, podczas więzów mych i podczas obrony i umocnienia dobrej nowiny współuczestnikami mej łaski wszystkich was będącymi”. (Do Filipian 1, 3 – 7)

„Paweł i Tymoteusz, słudzy Pomazańca Jezusa, wszystkim świętym w Pomazańcu Jezusie będącym w Filippach, razem z doglądającymi i sługami, łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana, Jezusa Pomazańca”. (Do Filipian 1, 1 – 2)

„Aby zaś poznalibyście i wy (te) co do mnie, co działam, wszystko da poznać wam Tychik, umiłowany brat i wierny sługa w Panu, którego posłałem do was względem samego tego, aby dowiedzielibyście się (o tych) co do nas i zachęciłby serca wasze. Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga, Ojca, i Pana, Jezusa Pomazańca. Łaska z wszystkimi miłującymi Pana naszego, Jezusa Pomazańca, w niezniszczalności”. (Do Efezjan 6, 21 – 24)

„Przez to weźcie całą zbroję Boga, aby moglibyście stanąć przeciw w dniu niegodziwym i wszystko sprawiwszy stać. Stójcie więc, opasawszy sobie biodra wasze w prawdzie, i wdziawszy na siebie pancerz sprawiedliwości, i podwiązawszy nogi w gotowości dobrej nowiny pokoju, wśród wszystkiego wziąwszy tarczę wiary, w której będziecie mogli wszystkie pociski niegodziwości, [(te)], (które zapłonęły), zgasić; i hełm zbawienia przyjmijcie, i miecz Ducha, to jest słowo Boga, przez każdą modlitwę i błaganie modląc się w każdej porze w Duchu, i ku temu trwając bez snu w każdym niezłomnym trwaniu i błaganiu za wszystkich świętych i za mnie, aby mi zostałoby dane słowo w otwarciu ust mych, w otwartości (by) dać poznać tajemnicę dobrej nowiny, względem której jestem posłem w kajdanach, aby w niej powiedziałbym otwarcie, jak trzeba, (by) ja powiedzieć”. (Do Efezjan 6, 13 – 20)

„W końcu nabierajcie mocy w Panu i w sile potęgi Jego. Wdziejcie na siebie całą zbroję Boga ku móc wy stanąć przeciw matactwom oszczercy; bo nie są nam zapasy przeciw krwi i ciału, ale przeciw Panowaniom, przeciw Władzom, przeciw Światodzierżcom ciemności tej, przeciw (tym) duchowym niegodziwości w niebiosach”. (Do Efezjan 6, 10 – 12)

„Niewolnicy, bądźcie posłuszni (tym) według ciała panom, z bojaźnią i drżeniem w prostocie serca waszego jak Pomazańcowi, nie w służbie dla oka jak przypochlebiającym się ludziom, ale jak niewolnicy Pomazańca czyniący wolę Boga z duszy, z życzliwością służący, jak Panu i nie ludziom, wiedzący, że każdy, jeśli coś uczyni dobrego, to dostanie od Pana, czy to niewolnik, czy to wolny. I panowie, (to) samo czyńcie względem nich, porzucając groźbę, wiedząc, że i ich, i wasz Pan jest w niebiosach, i branie według twarzy nie jest u Niego”. (Do Efezjan 6, 5 – 9)