„Zatem więc, bracia, trwajcie, i trzymajcie się silnie przekazów, których zostaliście nauczeni czy to przez słowo, czy to przez list nasz. Sam zaś Pan nasz, Jezus Pomazaniec, i Bóg, Ojciec nasz, (który umiłował) nas i (który dał) zachętę wieczną i nadzieję dobrą w łasce, oby zachęcił wasze serca i oby utwierdził w każdym dziele i słowie dobrym”. (Do Tesaloniczan II 2, 15 – 17)

„My zaś powinniśmy dziękować Bogu każdej chwili za was, bracia umiłowani przez Pana, bo wybrał sobie was Bóg (jako) pierwocinę ku zbawieniu w uświęceniu Ducha i wierze (w) prawdę, ku czemu [i] powołał was przez dobrą nowinę naszą, ku pozyskaniu dla siebie chwały Pana naszego, Jezusa Pomazańca”. (Do Tesaloniczan II 2, 13 – 14)

„I wtedy zostanie objawiony nieprawy, którego Pan, [Jezus], zgładzi duchem ust Jego i uzna za bezużytecznego dla pokazania się przybycia Jego, którego jest przybycie na działaniu szatana w całej mocy, i znakach, i cudach kłamstwa, i w całym zwodzeniu niesprawiedliwości (dla) dających się gubić, za to (że) miłości prawdy nie przyjęli ku zostać zbawieni oni. I dla tego posyła im Bóg działanie łudzenia ku uwierzyć oni kłamstwu, aby zostaliby osądzeni wszyscy nie (którzy uwierzyli) prawdzie, ale (którzy znaleźli upodobanie) (w) niesprawiedliwości”. (Do Tesaloniczan II 2, 8 – 12)

„Nie przypominacie sobie, że jeszcze będąc przy was to mówiłem wam? I teraz (to) zatrzymujące znacie, aż do zostać objawiony on w swojej porze. Bo tajemnica już działa sobie bezprawia; jedynie (ten) zatrzymujący właśnie dopóki ze środka stałby się”. (Do Tesaloniczan II 2, 5 – 7)

„Prosimy zaś was, bracia, co do przybycia Pana naszego, Jezusa Pomazańca, i naszego późniejszego zebrania się przed Nim, względem (tego) aby nie szybko dać się zachwiać wy od myśli i nie dawać się zakrzyczeć ani z powodu Ducha, ani z powodu słowa, ani przez list jakby przez nas, jakby że nastał dzień Pana, aby nie ktoś was zwiódłby na żaden sposób; bo jeśli nie przyszłoby odstępstwo najpierw i (nie) zostałby objawiony człowiek bezprawia, syn zguby, będący przeciwnym i podnoszący się przeciwko każdemu nazywającemu się bogiem lub przedmiotem czci, tak że on w przybytku Boga usiąść, pokazując siebie samego, że jest bogiem”. (Do Tesaloniczan II 2, 1 – 4)

„O co i modlimy się każdej chwili za was, aby was uznał za godnych powołania Bóg nasz i wypełnił całe upodobanie dobroci i dzieło wiary przez moc, żeby zostało wychwalone imię Pana naszego, Jezusa, w was i wy w Nim, według łaski Boga naszego i Pana, Jezusa Pomazańca”. (Do Tesaloniczan II 1, 11 – 12)

„Dziękować powinniśmy Bogu każdej chwili za was, bracia, jak godne jest, bo niezmiernie wzrasta wiara wasza i obfituje miłość jednego każdego (z) wszystkich was ku jedni drugim, tak że sami my przez was zaczynać się chełpić w (społecznościach) wywołanych Boga dla wytrwałości waszej i wiary we wszystkich prześladowaniach waszych i utrapieniach, które znosicie: wykazanie sprawiedliwego osądzenia Boga, ku zostać uważani za godnych wy królestwa Boga, dla którego i cierpicie, jeśli w ogóle sprawiedliwe u Boga oddać w zamian trapiącym was utrapienie i wam trapionym ulżenie z nami podczas objawienia Pana, Jezusa, z nieba ze zwiastunami mocy Jego w ogniu płomienia, dającego ukaranie nie znającym Boga i nie będącym posłusznymi dobrej nowinie Pana naszego, Jezusa, którzy sprawiedliwość zapłacą zagładą wieczną z dala od oblicza Pana i od chwały mocy Jego, kiedy przyjdzie, (by) zostać wychwalonym w świętych Jego i zostać podziwianym we wszystkich (tych) (którzy uwierzyli), bo znalazło wiarę świadectwo nasze przed wami, w dniu owym”. (Do Tesaloniczan II 1, 3 – 10)

„Paweł, i Sylwan, i Tymoteusz (społeczności) wywołanych Tesaloniczan w Bogu, Ojcu naszym, i Panu, Jezusie Pomazańcu, łaska wam i pokój od Boga, Ojca [naszego], i Pana, Jezusa Pomazańca”. (Do Tesaloniczan II 1, 1 – 2)

„Sam zaś Bóg pokoju oby uświęcił was (jako) całkowicie dojrzałych i w pełni wyposażonym wasz duch, i dusza, i ciało nienagannie na przybycie Pana naszego, Jezusa Pomazańca, oby zostały ustrzeżone. Wiernym Powołujący was, Ten i uczyni. Bracia, módlcie się [i] za nas. Pozdrówcie braci wszystkich przez pokochanie święte. Poprzysięgam was (na) Pana, (by) zostać odczytany (ten) list wszystkim braciom. Łaska Pana naszego Jezusa Pomazańca z wami”. (Do Tesaloniczan I 5, 23 – 28)

„Każdej chwili radujcie się, nieustannie módlcie się, w każdym dziękujcie, to bowiem wolą Boga w Pomazańcu Jezusie względem was. Ducha nie gaście, prorokowań nie za nic miejcie; wszystko zaś próbujcie, piękno nabywajcie, od każdej postaci niegodziwości powstrzymujcie się”. (Do Tesaloniczan I 5, 16 – 22)