Modlitwa Jezusa wiele nas uczy, przede wszystkim podejmowania decyzji Łk 6, 13 – 16 „Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą”.

W trudnych momentach Jezus udaje się na modlitwę – to wiele nas uczy Łk 6, 12 „W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga”.

Słowa Jezusa czasem doprowadzają słuchaczy do histerii, ale to dlatego, że to słowa Jezusa Łk 6, 11 „Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi”.

Słowa Jezusa czasem doprowadzają słuchaczy do histerii, ale to dlatego, że to słowa Jezusa Łk 6, 11 „Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi”.

Manifestacja mocy Jezusa często potwierdza słowo, które głosi Łk 6, 10 „I spojrzawszy wokoło po wszystkich, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Uczynił to i jego ręka stała się znów zdrowa”.

Pytania Jezusa pokazują Jego miłość do człowieka Łk 6, 9 „Wtedy Jezus rzekł do nich: Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy źle, życie ocalić czy zniszczyć?”

Jezus nie unika konfrontacji Łk 6, 8 „On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Podnieś się i stań na środku! Podniósł się i stanął”.

Jeśli chcemy być jak Jezus, musimy pamiętać, że niektórzy będą chodzili za nami tylko po to, żeby nas oskarżyć Łk 6, 6 – 7 „W inny szabat wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go”.

Jezus wykorzystuje Słowo Boże, aby pokazywać istotne sprawy Łk 6, 3 – 5 „Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać. I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu”.

Jezus skutecznie pokazuje, przez swoje czyny, jak podchodzić do szabatu Łk 6, 1 – 2 „W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i, wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?”