Jezus doskonale zna misję Jana Chrzciciela, i zadania, które tamten ma wypełnić. Łk 7, 26 – 28 „Ale coście wyszli zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on”.

Jezus wiele razy wydaje się być w swoich odpowiedziach „szorstki”. Łk 7, 25 „Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach”.

Tłum, który słyszy odpowiedzi dawane przez Jezusa otrzymuje także bardzo jasne wskazówki. Łk 7, 24 „Gdy wysłannicy Jana odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?”

Jezus sam przewiduje, że będą sytuacje, w których niektórzy będą wątpić w to, kim On jest. Łk 7, 23 „A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi”.

Jezus odpowiadając na pytanie także formuje tych, którzy do Niego przychodzą. Łk 7, 22 „Odpowiedział im więc: Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię”.

Świadectwo, którego potrzebuje Jan Chrzciciel jest bardzo widoczne w czynach Jezusa. Łk 7, 21 „W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i uwolnił od złych duchów; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem”.

Uczniowie Jana, pełniąc polecenia swego Mistrza, także stają się elementem planu zbawienia. Łk 7, 20 „Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa, rzekli: Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?”

Nawet tak święty człowiek, jak Jan Chrzciciel nie ma pełnego poznania mówiącego, kim jest Jezus. Łk 7, 18 – 19 „O tym wszystkim donieśli Janowi jego uczniowie. Wtedy Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów i posłał ich do Pana z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?”

Większość patrzących na cuda Jezusa zaczyna wielbić Boga, tylko faryzeusze podważają prawdziwość Jego misji. Łk 7, 16 – 17 „A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój. I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie”.

Działanie Pana Jezusa często wprawia w zadziwienie. Łk 7, 15 „Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce”.