Słowo Boże wielokrotnie napotyka opór w naszych sercach, kiedy nie chcemy Go przyjąć, jak u faryzeuszów w synagodze Łk 4, 28 „Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem”.

Bóg wybiera łaski, którymi obdarowuje danego człowieka, przygotowując inne łaski dla innego Łk 4, 25 – 27 „Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Syjońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman”.

Jezus doskonale zna tych, do których mówi, ale nie ma wpływu na wolną wolę, ponieważ sam sobie ją, jako Bóg u nich ograniczył Łk 4, 24 „I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”.

Faryzeusze, nie chcąc przyjąć Słowa od Jezusa, nawet Słowa, które On mówi nie są w stanie usłyszeć Łk 4, 23 „Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum”.

Trochę wiedzy nie z tego świata daje sporo refleksji Łk 4, 22 „A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa?”

Jezus wie, kim jest, i jaka jest Jego misja, dlatego też śmiało może pokazywać, jak na Nim wypełniają się Boże obietnice Łk 4, 21 „Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”.

Jezus respektuje lokalne zasady funkcjonowania świątyni, choć w niektórych momentach zmienia porządek, który zastaje Łk 4, 16 – 20 „Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione”.

Kuszenie Jezusa wpisuje się mocno w Jego misję i zadania, które z niej wynikają Łk 4, 14 – 15 „Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich”.

Jeśli od Jezusa diabeł odstępuje, to czasem także i od nas Łk 4, 13 „Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu”.

Ewangelia, mówiąc nam o kuszeniu Jezusa, uczy, jak się bronić Słowem Łk 4, 9 – 12 „Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół! Jest bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień. Lecz Jezus mu odparł: Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”.