Czasom ostatecznym będą towarzyszyły zjawiska atmosferyczne Mk 13, 24 – 26 „W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą”.

Księga Sędziów 11, 18 – 24 „Następnie, kiedy szedł przez pustynię, obszedł ziemię edomską i ziemię moabską i doszedłszy na wschód od ziemi moabskiej rozbił obóz za Arnonem, nie wchodząc do ziemi moabskiej, ponieważ Arnon jest granicą Moabu. 19 Izrael wyprawił następnie posłów do Sichona, króla Amorytów, panującego w Cheszbonie. Izrael polecił mu powiedzieć: Pozwól mi, proszę, przejść twój kraj aż do miejsca mego przeznaczenia. 20 Jednakże Sichon odmówił Izraelowi prawa przejścia przez swój kraj i w dodatku zebrał wojsko, rozłożył się obozem w Jahsa i zaczął walczyć z Izraelem. 21 Pan, Bóg Izraela, wydał Sichona wraz z jego wojskiem w ręce Izraela. On ich pokonał i tak Izraelici wzięli w posiadanie całą ziemię Amorytów, którzy ją zamieszkiwali. 22 Oto jak wzięli w posiadanie całą ziemię Amorytów od Arnonu aż do Jabboku i od pustyni aż do Jordanu. 23 Skoro zaś Pan, Bóg Izraela, wypędził Amorytów sprzed oblicza swego ludu izraelskiego, dlaczego ty chcesz panować nad nim? 24 Czyż nie posiadasz tego wszystkiego, co Kemosz, bóg twój, pozwolił ci posiąść? Tak samo i my posiadamy wszystko, co Pan, Bóg nasz, pozwolił nam posiąść!”

„Usłyszeli zaś wysłannicy i bracia będący w Judei, że i poganie przyjęli słowo Boga. Gdy zaś wszedł Piotr do Jeruzalem, osądzali sobie przeciw niemu (ci) z obrzezania, mówiąc, że: Wszedłeś do mężów napletek mających i zjadłeś razem z nimi. Zacząwszy zaś Piotr wykładał im po kolei mówiąc: Ja byłem w mieście Jafie modlącym się i zobaczyłem w uniesieniu widzenie: schodzące naczynie jakieś jak płótno wielkie, czterema początkami spuszczane z nieba. I przyszło aż do mnie”. (Dokonania wysłanników 11, 1 – 5)

Jezus, dając wskazania o czasach ostatecznych, jasno pokazuje rzeczywistości, na które trzeba zwracać uwagę Mk 13, 23 „Wy przeto uważajcie! Wszystko wam przepowiedziałem”.

Księga Sędziów 11, 12 – 17 „Jefte wyprawił posłów do króla Ammonitów, aby mu powiedzieć: «Co zaszło między nami, że przyszedłeś walczyć z moim krajem?» 13 Król Ammonitów odpowiedział posłom Jeftego: «Ponieważ Izrael, wracając z Egiptu, wziął moją ziemię od Arnonu aż do Jabboku i Jordanu, zwróć mi ją teraz bez walki». 14 Powtórnie wyprawił Jefte posłów do króla Amonitów i 15 powiedział mu: «Tak mówi Jefte: Nie wziął Izrael ani ziemi moabskiej, ani ammonickiej. 16 Kiedy szedł z Egiptu, Izrael przeprawił się przez pustynię aż do Morza Czerwonego i przyszedł aż do Kadesz. 17 Wówczas Izrael wysłał posłów do króla Edomu, by powiedzieli: Pozwól mi, proszę, przejść przez twój kraj. Ale król Edomu nie uwzględnił prośby. Wyprawił Izrael także posłów do króla Moabu i ten również odmówił. Izrael pozostał w Kadesz”.

„Temu wszyscy prorocy świadczą, (że) uwolnienie (od) grzechów wziąć przez imię Jego każdy wierzący w Niego. Jeszcze (kiedy mówił) Piotr słowa te, spadł Duch Święty na wszystkich słuchających słowa. I stali się oszołomieni (ci) z obrzezania wierni, jacy przyszli razem z Piotrem, że i na pogan darowizna Świętego Ducha jest wylana. Słyszeli bowiem ich mówiących językami i wywyższających Boga. Wtedy odpowiedział Piotr: Czy wody może zabronić ktoś, (aby) nie zostać zanurzonymi ci, którzy Ducha Świętego wzięli jak i my? Nakazał zaś, (aby) oni w imieniu Jezusa Pomazańca zostać zanurzeni. Wtedy poprosili go zatrzymać się (przez) dni jakieś”. (Dokonania wysłanników 10, 43 – 48)

Czynienie cudów w czasach ostatecznych Jezus wiąże z fałszywymi mesjaszami Mk 13, 22 „Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, wybranych”.

Księga Sędziów 11, 6 – 11 „«Przyjdź! - rzekli do Jeftego - i bądź naszym wodzem, będziemy walczyć przeciw Ammonitom». 7 «Czyż nie wyście mnie znienawidzili - odpowiedział Jefte starszyźnie Gileadu - i wyrzucili z domu mego ojca? Dlaczegóż to przybyliście do mnie teraz, kiedy popadliście w ucisk?» 8 Odparła Jeftemu starszyzna Gileadu: «Właśnie dlatego teraz zwróciliśmy się do ciebie. Pójdź z nami, ty pokonasz Ammonitów i zostaniesz wodzem nad wszystkimi mieszkańcami Gileadu». 9 Odpowiedział Jefte starszyźnie Gileadu: «Skoro każecie mi wrócić, aby walczyć z Ammonitami, jeżeli Pan mi ich wyda, zostanę waszym wodzem». 10 Odpowiedziała Jeftemu starszyzna Gileadu: «Niech Pan będzie świadkiem między nami. Z pewnością uczynimy według twego życzenia». 11 Przyszedł więc Jefte ze starszyzną Gileadu. Lud ustanowił go zwierzchnikiem i wodzem swoim. Jefte powtórzył wszystkie swoje warunki w Mispa, w obecności Pana”.

„I my świadkami wszystkiego, co uczynił w krainie Judejczyków i [w] Jeruzalem; którego i zgładzili, zawiesiwszy na drzewie. Tego Bóg wskrzesił [w] trzecim dniu i dał, (że) On widzialnym stać się nie całemu ludowi, ale świadkom wcześniej wybranym przez Boga: nam, którzy zjedliśmy razem i wypiliśmy razem z Nim po wstać On z martwych. I nakazał nam ogłosić ludowi i zaświadczyć, że Ten jest ustalonym przez Boga sędzią żyjących i martwych”. (Dokonania wysłanników 10, 39 – 42)

Jeśli chcemy więcej wiedzieć o czasach ostatecznych – czytajmy Słowo Mk 13, 20 „I gdyby Pan nie skrócił owych dni, nikt by nie ocalał. Ale skrócił te dni z powodu wybranych, których sobie obrał”.